بررسی راهکارهای افزایش مشارکت اجتماعی دانش آموزان در آموزش و پرورش

مشارکت یک نظام فکری است. تفکر مشارکتی و عادت به مشارکت در نظام آموزشی ایجاد و پرورش مییابد و در جامعه و سازمانها از آنها بهرهبرداری میشود. برای اینکه نظام آموزش و پرورش در این کار توفیق پیدا کند باید با ساز و کارهایی باعث نهادی شدن تفکر مشارکتی میشود را عملیاتی نماید. آموزش و پرورش به عنوان یک نهاد اجتماعی نقش مهمی در فرایند اجتماعی انسان دارد. این مسئول آموزش به موقع و کافی از فرد به زندگی در جامعه است. درک ماهیت و ویژگی نظام آموزشی آسان نیست. در پژوهش حاضر که به بررسی مشارکت و همکاری دانش آموزان و سپس به بررسی راهکارهای افزایش مشارکت اجتماعی دانش آموزان پرداختیم در ابتدا مسائلی که به نهادینه شدن تفکر همکاری منجر میشود را بیان نمودیم و سپس شیوه های چگونگی جذب دانش آموزان به مشارکت اجتماعی را بیان نمودیم و به این نتیجه رسیدم که اگر دانش آموزان از ابتدای تحصیل رسمی با چنین روحیهای آشنا و بزرگ شوند در بزرگسالی که کارگزار، تصمیمگیر و مسئول میشوند به راحتی تحقیق و پژوهش را به عنوان ابزاری نیرومند و کارساز به کار میبرند و بدین صورت روحیه تحقیق و پژوهش عاملی جهت ایجاد تعهدات اجتماعی و روحیه مشارکت میشود. با توجه به نیازمندی نهاد آموزش و پرورش به مشارکت دانش آموزان برای حفظ پویایی خود، بررسی موانع آن یک ضرورت است که در این مقاله به آن توجه شده است.

کلیدواژه ها:

مشارکت اجتماعی ، بهره وری ، برنامه ریزی مشارکتی ، آموزش و پرورش