جنبه های آکوستیکی صوت در لارنژیت ناشی از ریفلاکس و پولیپ تار صوتی

مقدمه : آسیب های خوش خیم حنجره ، مشکلات نسبتا شایعی هستند که اغلب در پی بروز تغییر در صدا مورد بررسی قرار می گیرند. در بررسی صوت علاوه بر ارزیابی ادراکی ، از شیوه های آزمایشگاهی آکوستیک استفاده می شود که به دلیل غیر تهاجمی بودن ، آسان بودن ثبت داده ها و عینی بودن نتایج روش مناسبی می باشد. در انواع اختلالات صوت ، بررسی و مطالعه ویژگی های آکوستیکی ، برای تشخیص و درمان کمک کننده هستند . لذا با توجه به شباهت نسبی ویژگی های شنیداری صوت ناشی از پولیپ و لارنژیت ناشی از ریفلاکس ، این مطالعه برای کشف تفاوتهای آکوستیکی بین آن ها انجام شده است. مواد و روش ها : در این مطالعه توصیفی – تحلیلی ،غیر مداخله ای و گذشته نگر بیماران مبتلا به پولیپ و لارنژیت ناشی از ریفلاکس در دامنه سنی ۷۴-۲۰ سال مورد بررسی قرار گرفته اند . برای بررسی ویژگی های صوت از واکه /æ/ استفاده شد و تجزیه و تحلیل آن ها با استفاده از نرم افزار praat صورت گرفت. یافته ها : میانگین بسامد پایه ، دامنه تغییرات بسامد پایه و آشفتگی شدت در مردان مبتلا به پولیپ بالاتر از لارنژیت ناشی از ریفلاکس بود و دامنه تغییرات بسامد پایه وآشفتگی شدت و نسبت هارمونیک به نویز در دو گروه بیماران تفاوت معنادار داشت ، اما مقایسه میانگین بسامد پایه و آشفتگی بسامد پایه در مردان  مبتلا به پولیپ و لارنژیت ناشی از ریفلاکس وهمه ی ویژگی های صوتی در زنان اختلاف معناداری نشان نداد.  بحث: آشفتگی شدت ، دامنه تغییرات بسامد پایه و نسبت هارمونیک به نویز در مردان مبتلا به پولیپ و لارنژیت ناشی از ریفلاکس متفاوت است و این ویژگی ها در پولیپ بیشتر آسیب می بیند . بنابراین می توانند به عنوان وجه تفاوت گذاری ( تشخیص افتراقی ) بین این دو گروه از بیماران  مورد استفاده قرار گیرند .  واژه های کلیدی :آسیب های حنجره، پولیپ تار صوتی، لارنژیت ناشی از ریفلاکس،ویژگی های آکوستیکی صوت،اختلال صوت