استفاده از ظرفیت عدالت ترمیمی در حل و فصل دعاوی خانوادگی با رویکرد حمایتی

خانواده نهاد و کانون اصلی عشق و محبت است ، کانونی که نقش بسزایی در رشد ، پرورش و تربیت افراد جامعه خود دارد ، پناهگاهی که اعضاء آن در کنار هم احساس آرامش می کنند و بیشترین آموزه های خود را مدیون آن هستند ، ازدواج زن و مرد از زیبائیهای آفرینش انسانها است که اوج احساسات پاک و مقدس در آن جریان دارد و این انس و علاقه با تولد فرزندان فزونی می یابد. در این کانون باصفا و گرم ، انسانها به کمال می رسند و برای صحت ، سلامتی و پیشرفت یکدیگر آرزوها دارند . بنابراین اولین مامن انسانها خانواده است و بدون شک حفظ انسجام و تحکیم افراد آن مقصود اعضاء این نهاد ، سیره اولیاء و اهداف دولتها است تا با تمرکز بر آن ، تحولات و اتفاقات جریان ساز شکل گیرد و توسعه یابد . لیکن در عین تقدس ممکن است در معرض آسیب و خطر قرار گیرد ، آسیبی که اگر چاره نشود به انحلال و یا از هم پاشیدگی و تبعات آن منتج گردد . ویژه گی های برجسته و مهم خانواده و ظرافتهای این حوزه ایجاب می کند در دعاوی و تنازعات فی مابین ، سیاستی متوازن ، منعطف و جامع نگر اعمال نمود ، سیاستی که هدف غائی آن صلح و سازش مبتنی بر تغییر رفتار و جبران آسیب های وارده است . عدالت ترمیمی الگویی است که بدنبال مشارکت فعال همه اطراف دعوا برای ایجاد این توازن و تعادل است و در این رهگذر خانواده و حفظ انسجام آن نیازمند بلکه محمل واقعی چنین تدابیری است . لذا در این مقاله تلاش می شود با هدف استحکام و با رویکرد حمایتی ، ضمن شناسائی و معرفی دعاوی خانوادگی و همچنین تبیین ظرفیت های عدالت ترمیمی در مبانی فقهی و حقوقی و قوانین و مقررات کشور ، راه حل های موثر را جهت حل و فصل تنازعات و دعاوی خانوادگی مطرح نمود.

کلیدواژه ها:

خانواده ، دعاوی خانوادگی ، عدالت ترمیمی ، میانجیگری ، صلح و سازش