پیچیدگی ساختاری و تنوع واژگانی گفتار بیماران زبان پریش روان و ناروان
محل انتشار: دوفصلنامه زبان و زبان شناسی، دوره: 15، شماره: 29
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 198
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LSI-15-29_005
تاریخ نمایه سازی: 17 دی 1401
چکیده مقاله:
زبان پریشی به عنوان اختلالی که مستقیما بر توانایی زبانی فرد تاثیر می گذارد، به کاهش تعامل فرد با اعضای خانواده و جامعه منجر می شود. شناخت هرچه دقیق تر ویژگی های شناختی و زبانی این افراد برای تدوین برنامه مناسب مداخله ای درمانی از اهمیت بسیاری برخوردار است. پژوهش حاضر که از نوع توصیفی-تحلیلی است، با هدف بررسی پیچیدگی ساختاری و تنوع واژگانی گفتار پیوسته بیماران زبان پریش انجام شده است. پیچیدگی ساختاری با بررسی چهار مشخصه زبانی کاربرد حرف ربط هم پایه، ناهم پایه، قید و عبارت اسمی گسترده و مقایسه آن با افراد سالم در گروه کنترل بررسی شده است. پیچیدگی بند با بررسی میانگین طول پاره گفتار و تنوع واژگانی با مقایسه نسبت نوع به نمونه در گفتار این افراد با استفاده از نرم افزار ورداسمیت (Wordsmith ۶.۰) صورت می گیرد. آزمودنی ها، شامل ۲۰ بیمار زبان پریش (۱۱ روان و ۹ ناروان) و ۱۰ فرد عادی به عنوان گروه کنترل هستند. آزمودنی ها به روش نمونه گیری دردسترس و با حضور در مراکز درمانی این بیماران صورت گرفته است. برای گردآوری داده از داستان مصور «قورباغه کجایی» (میر، ۱۹۶۹) استفاده شده است. نتایج نشان می دهند که عملکرد بیماران زبان پریش، درمقایسه با گروه کنترل، در تمام مشخصه های زبانی مورد بررسی ضعیف تر بوده است. بیماران زبان پریش ناروان در تمامی مقوله ها ضعیف ترین عملکرد را نسبت به دو گروه دیگر داشته اند. نتایج نشان می دهند که تفاوت رخداد حروف هم پایه «ولی»، «یا»، «و» و «بعد» بین گروه کنترل و زبان پریش ناروان و رخداد «ولی»، «یا» و «و» بین گروه کنترل و زبان پریش روان به لحاظ آماری معنادار و در دو گروه زبان پریش کمتر از گروه عادی است. مقایسه دو گروه روان و ناروان حاکی از آن است که حروف «و» و «بعد» معنادار و در گروه روان بیشتر است. تفاوت رخداد حروف ربط ناهم پایه «که و وقتی که» بین گروه کنترل و زبان پریش ناروان و روان معنادار و در گروه کنترل بیشتر است. بین دو گروه آزمودنی در کاربرد حرف ربط ناهم پایه، قید و عبارت اسمی گسترده تفاوت معناداری مشاهده نمی شود. میانگین طول پاره گفتار در گروه ناروان به طور قابل ملاحظه ای کمتر از دو گروه دیگر است. با این حال، روایت های این گروه، درمقایسه با بیماران زبان پریش روان، از تنوع واژگانی بیشتری برخوردار است که می تواند ناشی از حذف واژه های نقشی در روایت های گروه ناروان باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آتوسا رستم بیک
پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
محمد عارف امیری
دانشجوی دکتری زبان شناسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
مرتضی فرازی
دانشگاه علوم بهزیستی وتوانبخشی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :