بررسی جایگاه هنر خیابانی ازنظر مطالعات فرهنگی

هدف این پژوهش بررسی دلایل شکل گیری هنر خیابانی در جوامع و مخالفت نهادهای رسمی با آن است همچنین شناخت ویژگیهای هنر خیابانی در حوزه ی غیر رسمی مورد توجه قرار میگیرد زیرا همگان تا هنر خیابانی را به عنوان آنچه از ظاهرش پیداست یعنی عملی خرابکارانه میشناسند در حالی که در این پژوهش به عنوان محملی مطرح میشود که میتواند زمینه ساز درک درستی از خواستهها و نیازهای افراد را فراهم کند؛ افرادی که در حوزهها و طبقه های رسمی اجتماع قرار ندارند بررسی این موارد از منظر مطالعات فرهنگی مدنظر قرار گرفته است. این پژوهش در راستای تجزیه و تحلیل دادههای گردآوری شده از روش توصیفی و تحلیل استفاده کرده است و همچنین با اتکا به نظریه های مطالعات فرهنگی به تحلیل هنر خیابانی و به طور خاص گرافیتی پرداخته است. روش تحقیق به صورت کیفی .است در نهایت باید گفت به دلیل غیر رسمی بودن هنر خیابانی به ندرت میتوان آن را در حوزههای رسمی فرهنگ و هنر مسلط دید و آنچه مطرح میشود تنها رویه ای از آنچه در هنر خیابانی ایران جریان دارد میباشد رویه ای که آن را نوعی اغتشاش و هرج و مرج طلبی فرهنگی در حوزه فرهنگ و هنر معرفی میکند در حالی که هنر خیابانی میتواند مرجع خوبی برای شناختن گفتمان های متفاوت در سطوح مختلف اجتماعی به حساب آید.

کلیدواژه ها:

هنر خیابانی مطالعات فرهنگی ، گرافیتی ، رسانه هنر