تحلیل رمان های شاخص عصر پهلوی با روبکرد به نشانه های زوال و مفاسد اجتماعی

؛«ادبیات داستانی» پیوند اندام واری با جامعه و بالطبع «علم جامعه شناسی» دارد. یکیاز مهم ترین مباحث مطرح در ادبیات داستانی، توصیف جامعه انعکاس شرایط وآسیب های اجتماعی است. پژوهش حاضر که در گونه «جامعه شناسی ادبیات» قرارمی گیرد» به منظور تحلیل و تبیین مقوله «زوال و مفاسد اجتماعی» در عصر پهلویانجام شده است. شاخص ترین مفاسد اجتماعی در دوره پهلوی، پدیده تن فروشیبوده است که همچنان یکی از بزرگ ترین مسائل اجتماعی ایران به حساب می آید.یکی از شخصیت ها و تیپ های مطرح در رمان های آن دوران، «زنان روسپی؛ بودند.شرایط زندگی. مصائب، باورها و علل روسپی شدن آنها در بستر رمان های زمانه بهشدت در آن زمان درشت نمایی شده است. در واقع نویسنده های آن دوران تمامتلاش خود را مصروف تشریح شرایط اجتماعی- سیاسی حاکم و مفاسد اجتماعیکرده اند. در عین حال سعی کرده اند تا میان مخاطب و روسپیان. رابطه حسیبرقرار کنند. در این پژوهشء شاخص ترین رمان هایی که در دوره پهلوی اول و دوم در ارتباط با زوال و مفاسد اجتماعی خلق شده اند، از جنبه ادبی و جامعه شناختی واکاوی شده اند. جامعه مورد بررسی در این تحقیق، انواع افراد فاسد در جامعه ه ستند که مسبب اصلی بروز فحشا و مفاسد اجتماعی می باشند. در این راستا هفت رمان مطرح و تاثیرگذار خلق شده در دوره پهلوی بررسی شده است تا ضمن دست یازیدن به حقایق اجتماعی دوران مورد نظر، وضعیت افراد فاسد به دقت و با ریزبینی مورد تحلیل ادبی و جامعه شناسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مفاسد اجتماعی ، دوره پهلوی ، تحلیل محتوا ، رمان اجتماعی و روسپیان