ارزیابی میزان اثربخشی اقدامات مرتبط با تکریم و حمایت از ایثارگران

یکی از اولین و مهمترین ابزارهای مفهومی در بحت ارزیابی عملکرد طرحها، سیاستها، سازمانها و ... مفهوم اثربخشیاست. موفقیت یک اقدام مداخله ای در مفهوم اثربخشی جلوه نموده و از طریق فرایند ارزیابی، قابل محاسبه خواهد بود.بنابراین، مطالعه حاضر با هدف سنجش میزان اثربخشی اقدامات مربوط به حمایت از خانواده های ایثارگران به انجام رسیده و در قالب آن سعی شده است میزان اثربخشی این اقدامات در سه حوزه »نقش آفرینی«، »الگوسازی« و »شبکه سازی« مورد بررسی قرار گیرد. جامعه آماری این مطالعه شهروندان شهر تهران بوده اند که در نهایت ۳۸۲ نفر از آنها از طریق نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه نهایی انتخاب شده و نظراتشان از طریق پرسشنامه گردآوری شده است. نتایجپژوهش به طور کلی حکایت از آن دارد که وضعیت مشاهده شده در میزان الگو قرار گرفتن و نقش آفرینی ایثارگران وخانواده های آنها در عرصه های مختلف هتری، فرهنگی، پژوهشی و ورزشی و نیز میزان پیونددهی این افراد به جامعه درعرصه های یاد شده وضعیت مطلوب نبوده و شکاف قابل توجهی را با وضعیت مورد انتظار نشان میدهد. تنها حوزهای کهمیزان الگوسازی و نقش آفرینی و شبکه سازی ایثارگران و خانواده های آنها در آن تا حدودی قابل قبول است، عرصه دینی وفعالیتهای مذهبی است و در سایر عرصهها همانطور که اشاره شد، شاخصهای یاد شده از وضعیت مطلوبی برخوردارنیستند.

کلیدواژه ها:

اثرسنجی ، فرهنگ ایثار و شهادت ، نظام تکریم و حمایت ، حمایت اجتماعی