بررسی برخی واکنش های فیزیولوژیکی و آنتی اکسیدانی گیاه لگجی (.Capparis spinosa L) تحت تاثیر تنش شوری
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 117
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESCS-15-3_014
تاریخ نمایه سازی: 23 شهریور 1401
چکیده مقاله:
لگجی (.capparis spinosa L) یک گیاه سازگار و چندمنظوره است که میتواند فرصتی ارزشمند برای افزایش سطح سبز و جلوگیری از فرسایش خاک در مناطقی با آب وهوای گرم و خشک فراهم کند. به منظور ارزیابی مقاومت به شوری و تعیین تاریخ کاشت مناسب گیاه لگجی برای ازدیاد موفقیت آمیز و تقویت پوشش گیاهی در کانون های بحرانی ریزگرد آزمایشی به صورت کرتهای خردشده با ۳ تکرار در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز در سال زراعی ۹۸-۱۳۹۷ اجرا شد. تیمارها شامل چهار تاریخ کاشت به عنوان فاکتور اصلی (۱۵ مهر، ۱۵ آبان، ۱۵ آذر، ۱۵ دی) و فاکتور فرعی شامل چهار سطح شوری (شاهد (آب شهری)، ۱۵، ۳۰ و ۴۵ dS m-۱) بود. نتایج نشان داد که با افزایش شوری محتوای رنگیزههای فتوسنتزی کاهش یافتند. مقایسه میانگین ترکیب تاریخ کاشت و شوری نشان داد که در همه تاریخ کاشتها، افزایش شوری سبب کاهش محتوای کلروفیل میشود. محتوای کاروتنوئید نیز تحت تاثیر تنش شوری کاهش یافت. کاشت گیاه لگجی در تاریخ ۱۵ مهر و ۱۵ آبان تاثیر مثبتی بر میزان فتوسنتز خالص دارد و اثر شوری در این تاریخ کاشتها بر میزان فتوسنتز کمتر است. با افزایش تنش شوری محتوای پروتئین به طور معنی داری کاهش یافت ولی محتوای مالوندیآلدهید و فعالیت آنزیمهای سوپراکسیددیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT)، پراکسیداز (POD) و آسکوربات پراکسیداز (APX) افزایش نشان دادند. مشاهدات ما در مورد محتوای یونی در اندام-هوایی نشان داد که محتوای یون سدیم (+Na) با زیادشدن میزان شوری افزایش یافت و محتوای یون پتاسیم (+K) کاهش نشان داد، اما در هر سطح شوری مقدار سدیم کمتر از پتاسیم بود. نتایج خصوصیات فیزیولوژیکی و نسبت +Na+/K نشان داد که گیاه لگجی یک گونه تقریبا متحمل به شوری (تا ۱۵ dS m-۱) است و به نظر میرسد که میتواند یک گزینه مناسب برای ازدیاد موفقیتآمیز در مناطق خشک و نیمه خشک و شور ایران و جلوگیری از فرسایش خاک در این مناطق باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
راضیه بلدی
دانشجوی دکتری زراعت، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مجید نبی پور
استاد گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
معصومه فرزانه
استادیار گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :