بررسی همبستگی بین شاخص توده بدنی و شاخصهای قلبی-تنفسی آستانه بیهوازی در پسران جوان متعاقب یک جلسه فعالیت بدنی درمانده ساز

هدف: شواهد علمی متعدد در طی دهه های اخیر حاکی از نقش فعالیت منظم بدنی در بهبود مولفه های ترکیب بدن افزایش ظرفیت عملکردی قلبی- عروقی و کاهش خطر بیماریهای متابولیک بوده است. هدف از تحقیق حاضر بررسی همبستگی بین شاخص توده بدنی و شاخصهای قلبی-تنفسی آستانه بیهوازی در پسران جوان متعاقب یک جلسه فعالیت بدنی درماندهساز بوده است.روش شناسی: در این مطالعه ۲۸ نفر از مردان غیرفعال شرکت داشتند که بصورت در دسترس انتخاب شدند. اندازه گیری شاخصهای آنتروپومتریکی شاملBMI ، قد، وزن و سن بود. توده بدنی با استفاده از دستگاه بیوالکتریک ایمپدانس اندازه گیری شد. پروتکل تمرینی در این تحقیق پروتکل وابسته به فرد بوده است. برای اندازه گیری فاکتورهای تنفسی (اکسیژن مصرفی و دی اکسید کربن تولیدی، نسبت تبادل تنفسی، تعداد تنفس، تهویه ریوی و حجم جاری) از اسپیرومتری استفاده شد. برای بررسی ارتباط BMI با شاخصهای قلبی-تنفسی از آزمون اماری ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری کمتر از ۵ درصد استفاده شد. همه تجزیه و تحلیلها در نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ صورت گرفت.نتایج: نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین مقادیر شاخص توده بدن (BMI) با تهویه ریوی (VE)، ارتباط مثبت معنیدار دارد r=۰/۳۷)، .(P=۰/۰۵ همچنین نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین متغیر توده بدنی با شاخصهای حجم اکسیژن مصرفی، دی اکسید کربن، حجم جاری (VT)، تعداد تنفس (RR) و نسبت تبادل تنفسی (RER)، هیچ ارتباط معنیداری وجود ندارد r=-۰/۵.)، P=۰/۷؛r=۰/۳۵، P=۰/۰۶؛r=۰/۳، P=۰/۰۵؛r=۰/۳۷، P=۰/۱۱؛r=۰/۰۴، P=۰/۸؛r=۰-/۲، P=۰/۲ به ترتیب).نتیجه گیری: در تحقیق حاضر نشان داده شد که با افزایش میزان توده بدنی، تهویه ریوی سیر صعودی داشته است. به نظر میرسد عوامل مختلفی مثل قدرت و استقامت عضلات تنفسی، سایر عوامل ترکیب بدنی و شاخصهای آنتروپومتریکی و محدودیتها در نوع و شدت تمرین تاثرگذار باشد.

کلیدواژه ها:

نسبت تبادل تنفسی ، توده بدن ، فعالیت بدنی درمانده ساز