بررسی عوامل موثر بر ارتقا کیفیت آموزش مجازی ازدیدگاه اساتید و دانشجویان رشته های توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در دوران کووید-۱۹

مقدمه: تعطیلی مدارس و دانشگاه­های کشور به دلیل شیوع بیماری کووید ۱۹، سبب شد تا آموزش مجازی از سوی آموزش و پرورش و همچنین آموزش عالی مطرح شود. با توجه به اهمیت آموزش مجازی در پاندمی کرونا، این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر بر ارتقا کیفیت آموزش مجازی از دیدگاه اساتید و دانشجویان رشته ­های توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام گرفت. روش بررسی: مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر با حضور ۱۷ نفر از اساتید و ۲۱۰ نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در رشته های فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتاردرمانی و شنوایی­ شناسی اجرا شد. داده­ها با استفاده از پرسشنامه­ی محقق­ ساخته جمع­ آوری گردید. روایی پرسشنامه با بررسی اساتید متخصص و با تجربه در زمینه آموزش مجازی تایید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۰.۹۷ تعیین گردید. نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که از دیدگاه اساتید تمام ابعاد پرسشنامه جزء عوامل اثربخش بر رشد و ارتقا کیفیت آموزش مجازی محسوب می شدند ولی دانشجویان، بعد شفاف­سازی انتظارات از یادگیرنده را موثرترین عامل و بعد کاهش احساس انزوا و ایجاد حس و انگیزه حضور در جامعه یادگیری را کم­اثرترین عامل برشمردند. نتیجه­ گیری: باتوجه به شناسایی مهم­ترین عوامل موثر بر اثربخشی آموزش، به­نظر می­ رسد سیاست­گذاران حوزه آموزش باید با در نظرگرفتن این عوامل، برنامه ریزی­های لازم را انجام دهند و در فراهم­کردن شرایط و امکانات لازم جهت ارتقا کیفیت آموزش مجازی فراگیران اهتمام ویژه بورزند. واژه های کلیدی: یادگیری الکترونیکی، آموزش مجازی، کیفیت یادگیری الکترونیکی، اثربخشی آموزش مجازی

کلیدواژه ها:

E-learning ، Virtual education ، Quality of E-learning ، Effectiveness of virtual education ، یادگیری الکترونیکی ، آموزش مجازی ، کیفیت یادگیری الکترونیکی ، اثربخشی آموزش مجازی