بررسی تاثیر آموزش همتایان بر پیشگیری از رفتارهای پرخطر در دختران نوجوان: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقدمه:رفتارهای پرخطر از چالش های دوره نوجوانی است و می تواند به عادات مادام العمر تبدیل شود.استراتژیهای آموزشی موجود در پیشگیری از رفتارهای پرخطر مورد چالش بوده است.لذا این پژوهش باهدف تعیین تاثیر آموزش ازطریق همتایان بر پیشگیری از رفتارهای پرخطر در دختران نوجوان انجام شد. روش:پژوهش حاضریک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده می باشد.در این مطالعه ۱۲۰نفر از دختران جنوب شهر تهران انتخاب و سپس به صورت تصادفی ساده به دو گروه کنترل و مداخله تخصیص یافتند.ابزار مورداستفاده در این مطالعه، پرسشنامه دموگرافیک و رفتارهای پرخطر نوجوان ۱۸-۱۵ سال بود که پیش از شروع مداخله وهمچنین ۶هفته پس از مداخله توسط دانش آموزان تکمیل گردید.گروه آزمون مداخله آموزشی پیشگیری ازرفتارهای پرخطرتوسط همتایان را دوبار در هفته و طی چهارجلسه دریافت کردند.داده ها بااستفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی توسط نرم افزار SPSS ویرایش ۱۶مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.  یافته ها:نتایج نشان داد قبل از مداخله بین نمرات رفتارهای پرخطر در دو گروه آزمون وکنترل تفاوت معنی داری وجود نداشته است (۹۵/۰=P)؛ در حالیکه بعد از مداخله، تغییرات میانگین در گروه آزمون ۴۷/۲ ±۲۲/۵- و در گروه کنترل ۲۳/۱± ۴۰/۰- بود.آزمون تی مستقل نشان داد؛ تغییرات رفتارهای پرخطر بین گروه آزمون و کنترل تفاوت معنی داری داشته است (۰۰۱/۰P<). نتیجه گیری:براساس یافته های این پژوهش، آموزش از طریق همتایان بر پیشگیری از رفتارهای پرخطر در دختران نوجوان موثر بوده است. بنابراین به سیاستگذاران و برنامه ریزان سلامت پیشنهاد میشود که از این روش جهت اجرای برنامه ی آموزشی اثربخش در راستای ارتقای رفتارهای مرتبط با سلامتی نوجوانان بهره گیرند.

کلیدواژه ها:

Peer education ، High-risk behaviors ، Adolescent girls ، همتایان ، دختران نوجوان ، رفتارهای پرخطر