بررسی آثار گردشگری روستایی بر محیط زیست پایدار روستایی

توسعه پایدار ابعاد گسترده‏ای دارد و گردشگری یکی از ابعاد آن است، برای دست‏یابی به توسعه پایدار روستایی، رونق گردشگری به عنوان یک عامل توسعه، بسیار اهمیت دارد. زیرا گردشگری روستایی عامل بسیار مهمی در توزیع عادلانه درآمد جامعه محسوب می‏شود و زمینه را برای توسعه ملی و منطقه فراهم می‏کند همچنین حضور گردشگران در یک ناحیه مثل یک شمشیر دولبه است از جنبه‏های مختلفی بر زندگی افراد آن ناحیه تاثیر می‏گذارد که این خود شامل آثار و نتایج مثبت و هم شامل تبعات منفی می‏باشد که با یک نظام مدیریتی کارآمد می‏توانیم پیامدهای منفی را به آثار مثبت بر جامعه روستایی تبدیل کنیم. صنعت گردشگری در جهان به عنوان بزرگ‏ترین و متنوع‏ترین صنعت دنیا به حساب می‏آید. توسعه گردشگری روستایی را می‏توان به دهه‏ی 1950 نسبت داد. گردشگری روستایی در دنیای امروز یکی از بخش‏های مهم اقتصادی است و عده‏ای از کارشناسان، گردشگری روستایی را به عنوان سیاستی برای توسعه روستایی قلمداد می‏کنند که می‏تواند یکی از راه‏های نجات روستاییان از فقر، مهاجرت و مشلات اقتصادی اجتماعی باشد. بنابراین، در نواحی روستایی به دلیل غالب بودن اقتصاد کشاورزی و آسیب‏پذیر بودن آن توجه به دیگر فعالیت‏ها نظیر گردشگری می‏تواند به‏عنوان مکمل این بخش باشد. در این راستا این مطالعه با روش کتابخانه‏ای و اسنادی به بررسی نقش گردشگری روستایی در توسعه پایدار روستایی می‏پردازد و به دنبال بررسی تاثیرات اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی گردشگری روستایی بر توسعه پایدار روستایی است و در نهایت جهت بهتر شدن آثار گردشگری بر مناطق روستایی پیشنهادهایی ارایه می‏گردد. علاو بر این نتایج مطالعات مختلف نشان می‏دهد که گردشگری روستایی می‏تواند به یکی از فعالیت‏های پیشتاز اقتصادی تبدیل شده است به طوری که بین توسعه گردشگری و جذب گردشگر و افزایش درآمد اقتصادی رایطه مثبتی وجود دارد همچنین گردشگری می‏تواند علاوه بر اشتغال‏زایی باعث کسب ارز، تامین آرامش، استفاده از اوقات فراغت، توزیع عادلانه ثروت، تبادل فرهنگی و نزدیکی ملل‏ها به یکدیگر ‏شود.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه روستایی ، توسعه پایدار