تعیین ارتبا ط سطح هموگلوبین گلیکوزیله با شدت بیمار ی عروق کرونر در بیمارا ن غیر دیابتی تحت آنژیوگرافی عروق کرونر

مقدمه: از جمله ریسک فاکتورهای بیماری عروق کرونر (CAD) دیابت ملیتو س است، و CAD نیز بزرگترینعارضه ی عروقی برای دیابت محسوب می شود. مطالعات نشان می دهند HbA۱c در بیماران غیر دیابتی نیزارتباط معنی داری با CAD و شدت آن دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی دقیق تر ارتباط مقادیر HbA۱c باCAD در افراد غیر دیابتی مبتلا به CAD طراحی شده است.مواد و روشها:: در این مطکالعکه ی مقطعی- تحلیلی، بیمکاران مشکوک به CAD و کاندید انجام آنژیوگرافی دربیمارستان سیدالشهدا شهرستان ارومیه مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران آنژیوگرافی شده و شدت بیماریCAD در آنها بوسیله نمره GSS محاسبه شد. ارتباط HbA۱c و سایر متغییرها بر شدت بیماری CAD در اینبیماران بوسیله نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۰ بررسی گردید.یافته ها: در مجموع، ۲۶۵ بیمار با میانگین سنی ۵۹.۳۶ سال مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین BMI بیماران۲۶.۶۴ کیلوگرم بر متر مربع و میانگین ۴۸.۶۲LVEF% بود.م میانگین نمره GSS در بیماران ۳۱.۲۸ بود. نتایجمطالعات نشان داد که با افزایش نمره GSS ، هموگلوبین A۱c بطور معنی داری افزایش پیدا می کند. هموگلوبینA۱c ارزش مناسبی در تشخیص CAD شدید داشت، که بهترین نقطه Cut off برای این سنجش مقدار ۶.۱۵درصد بود. همچنین HbA۱c ارزش مناسبی در تشخیص CAD خفیف داشت ولی مصرف سیگار و هیترتنشنتاثیر مخدوشگری بر این رابطه نداشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج، هموگلوبین A۱c با مقادیر Cut off ذکر شکده، فاکتور مناسبی برای تعیینشدت بیماری عروق کرونر در بیماران غیر دیابتی بوده است، لذا پیشنهاد می گردد در این بیماران برای تعیینشدت بیماری استفاده گردد. و در بیماران دارای سطح بالای HbA۱c پیگیری نزدیک و درمان جدی تری برایکاهش عوارض و مورتالیتی انجام شود.

کلیدواژه ها:

بیماری عروق کرونر ، هموگلوبین گلیکوزیله ، آنژیوگرافی ، شدت بیماری عروق کرونر