استرس شغلی در کارکنان بیمارستان ها و مراکز بهداشتی درمانی

زمینه و هدف: استرس شغلی می توانند سلامتی و سازگاری شاغلین را در هر سازمانی تهدید کند و باعث مشکلات و حوادث شغلی شود. هدف از انجام این مطالعه تعیین و بررسی استرس شغلی در میان کارکنان بیمارستان های امام، شهدا و خاتم الانبیاء شهرستان بهشر استان مازندران است. روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی در بهار ۱۴۰۱ انجام گرفت. با توجه به هدف مطالعه، کارکنان بخش های درمانی بیمارستان (پرستاری، داروخانه، آندوسکوپی) و ک ارشناسان ناظر مورد مطالعه قرار گرفتند. در این مطالعه تعداد ۱۰۰ پرسشنامه توزیع شد که بعد از موعد مقرر تعداد ۶۲ پرسشنامه که کاملا تکمیل شده بودند برگشت داده شد. پرسشنامه مورد نظر پرسشنامه استرس پرستاری (NSS) است که توسط گری تافت و اندرسون که در سال ۱۹۸۱ طراحی شده است. این پرسشنامه دارای ۳۴ سوال می باشد و قبل آن پرسش های دموگرافیک به آن اضافه شد. یافته ها: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که بیشتر کارکنان استرس شغلی متوسط و گاها بالا را تجربه می کنند، میان کارکنان بخش های درمانی بیمارستان با مراکز بهداشتی درمانی تفاوت معنی داری از نظر استرس شغلی وجود نداشت ولی استرس شغلی در بین کارکنان برخی بخش ها (مثل: NICU, CCU, ICU، اورژانس) نسبت به بخش های دیگر بیشتر است. در این مطالعه کلیه کارکنان شرکت کننده در طرح از نظر استرس شغلی در وضعیت متوسط و وضعیت مطلوبی قرار داشتند که تا حدودی همسو با نتیجه مطالعه نوری بوده و نسبت به نتایج مطالعه محبوبی در سطح مطلوب تری است. نتیجه گیری: حمایت بیشتر سرپرستان از کارکنان و بهبود روابط بین پرسنلی با آموزش های لازم، تغییرات لازم به منظور پیشرفت و ارتقاء کارکنان ممکن است به بهبود وضعیت استرس شغلی منجر شود.