اثر بخشی مهارت های مبتنی بر سواد عاطفی بر ناگویی هیجانی در طلاق عاطفی زوجین متعارض

هدف پژوهش حاضر پرداختن به اثر بخشی مهارت های مبتنی بر سواد عاطفی، بر ناگویی هیجانی در طلاق عاطفی زوجین متعارض بود. این پژوهش پیشبینی از نوع اثربخشی و مداخله ای و پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین شهرستان قزوین در سال ۱۴۰۰ هستند که به مراکز مشاوره خانواده در سطح شهرستان قزوین رجوع نمودند بودند که نمونه ای به حجم ۳۰ نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ۲۰ سوالی مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (بگبی، پارکر و تیلور، (۱۹۹۴، پرسشنامه ۲۴ سوالی مقیاس طلاق عاطفی گاتمن (۱۹۹۵) و دوره آموزش مهارت های مبتنی بر سواد عاطفی است. هر دو پرسشنامه از روایی و پایایی بالایی برخوردار و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۰/۸۶ و ۰/۸۷ بدست آمد. جهت تحلیل داده ها از فنون آمار توصیفی (جداول و نمودارهای فراوانی)، و آمار استنباطی (آزمون کلموگروف اسمیرنوف و آزمون تحلیل کوواریانس) در نرم افزار SPSS.۲۲ استفاده شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که مهارت های مبتنی بر سواد عاطفی بر ناگویی هیجانی در طلاق عاطفی زوجین متعارض تاثیرگذار است .(P<۰.۰۵)

کلیدواژه ها:

سواد عاطفی ، ناگویی هیجانی ، طلاق عاطفی زوجین متعارض.