استفاده از پپتیدهای زیست فعال سوپرورم (morio Zophobas) و تاثیر آن بر عملکرد جوجه های گوشتی

این مطالعه به منظور بررسی تاثیر پپتیدهای زیست فعال سوپرورم و آنتی بیوتیک بر عملکرد جوجه های گوشتی سویه راس ۳۰۸انجام شد. بدین منظور از ۲۴۰ قطعه جوجه گوشتی یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار و پنج تکرار و هشت قطعهجوجه گوشتی در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: ۱ -جیره پایه ۲ -جیره پایه + ۰/۰۱ درصد ویتامین E و ۰/۰۵درصد مادورامایسین ۳ -جیره پایه + ۰/۰۵ درصد مادورامایسین ۴ -جیره پایه + ۲۰۰ میلی گرم در کیلوگرم پپتید سوپرورم، ۵-جیره پایه +۴۰۰ میلی گرم در کیلوگرم پپتید سوپرورم و ۶ -جیره پایه + ۶۰۰ میلی گرم در کیلوگرم پپتید سوپرورم بودند. مصرفخوراک و افزایش وزن به صورت دورهای محاسبه شد. نتایج این آزمایش نشان داد که افزودن پپتیدهای زیست فعال سوپرورم وآنتی بیوتیک همراه با ویتامین E اثر معنی داری داشته است (P<۰/۰۵) به طوری که مصرف خوراک در سن ۱۱ تا ۲۴روزگی(۰/۰۱۴۶=P) و ۲۵ تا ۴۲ روزگی (۰/۰۰۰۱پپتید زیست فعال سوپرورم هممصرف خوراک را افزایش داده و هم ضریب تبدیل بالاتری داشتند ولی در مقایسه با تیمار شاهد ضریب تبدیل را به طور معنی داریکاهش داد (P <۰/۰۰۰۱).

کلیدواژه ها:

پپتید زیست فعال ، جوجه های گوشتی ، سوپرورم ، عملکرد