خطاهای دارویی پرستاران و ارتباط آن با برخی مشخصه های فردی و سازمانی

مقدمه: خطاهای دارویی از شایع ترین خطاهای بالینی هستند که می توانند تاثیرات منفی خود را بر بیماران، پرستاران و دیگر کارکنان حرفه ای تیم سلامت گذاشته و منجر به کاهش کیفیت مراقبت گردند. هدف از انجام این مطالعه تعیین وقوع خطاهای دارویی پرستاران و ارتباط آن با برخی مشخصه های فردی و سازمانی آنان بود. روش: این پژوهش، مطالعه ای توصیفی تحلیلی است که برروی ۲۸۶ پرستار در بخش های داخلی، جراحی، ارتوپدی، زنان و زایمان بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی ایران که به روش نمونه گیری طبقه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند، در بین سال های ۸۸-۱۳۸۷ انجام گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری کروسکال والیس، آنالیز واریانس یک طرفه و t مستقل انجام شد. نرم افزار مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل داده ها SPSS v.۱۴ بود. یافته ها: میانگین تعداد وقوع خطاهای دارویی پرستاران در عرض سه ماه در بخش های مورد مطالعه برای هر پرستار ۵/۱۹مورد بوده است. در بین مشخصه های فردی و سازمانی، دو متغیر «جنسیت» (۰۰۰۰/۰=p) و «گذراندن کلاس آموزشی در زمینه دارو دادن» (۰۳/۰p<) با وقوع خطای دارویی ارتباط معنادار داشت. بدین صورت که پرستارانی که کلاس آموزشی در زمینه دارو دادن نگذرانده بودند و همچنین مردان، بیشتر مرتکب خطای دارویی شده اند. «دادن چند داروی خوراکی باهم» شایع ترین خطای دارویی در این مطالعه بود. نتیجه گیری: با توجه به این که میزان خطاهای دارویی در این مطالعه مجموعا بیش از موارد گزارش شده در کشورهای دیگر بوده است، ضرورت توجه بیشتر مسوولان و مدیران پرستاری به این موضوع مورد تاکید قرار می گیرد. به نظر می رسد ارایه دهندگان خدمات سلامت لازم است به منظورکاهش این خطاها، به شناسایی علل وقوع و به کاربردن راهبردهایی جهت کاهش آن ها بپردازند.

کلیدواژه ها:

Medication Error ، Nurses ، Drug administration ، خطای دارویی ، پرستاران ، دارو دادن