تاثیر تمرینات اصلاحی عملکردی، ثبات مرکزی و ترکیبی بر پاسچر کمربند شانه دختران نوجوان

مقدمه و هدف: ناهنجاری­ های شانه و کتف از شایع­ترین اختلالات کمربند شانه می­باشند. ارتباط بین ثبات مرکزی و قدرت و استقامت عضلانی بالاتنه و پایین تنه همواره مورد تاکید بود است. براین اساس انتخاب روش تمرینی بهتر جهت پیشگیری و درمان اختلالات کمربند شانه اهمیت دارد. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تاثیر تمرینات اصلاحی عملکردی، ثبات مرکزی و ترکیبی بر وضعیت کمربند شانه دختران نوجوان بود. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی ۵۲ دختر نوجوان دارای شانه به جلو  با دامنه سنی  ۱۴ الی ۱۶ سال به طور هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به ۴ گروه مساوی ۱۳ نفر، شامل تمرینات اصلاحی عملکردی، ثبات مرکزی، ترکیبی و کنترل تقسیم شدند. در این افراد میزان شانه به جلو توسط دابل اسکوار مدلEM ۴۲۰) ) و شاخص کتف با استفاده از مترنواری قبل و بعد از اعمال مداخله ها، اندازه­گیری شد. داده ها با استفاده از روش آماری کوواریانس و آزمون بونفرونی در نرم افزار SPSS۲۵ مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها: نتایج آزمون آنکوا نشان داد که تمرینات اصلاحی عملکردی، ثبات مرکزی و ترکیبی بر ناهنجاری شانه­ به ­جلو (۰/۰۰۱=P)، و شاخص کتف (۰/۰۰۱=P)، دختران نوجوان تاثیر معنی داری دارند. در ادامه نتایج آزمون بونفرونی نشان داد که از بین تمرینات انجام گرفته، تمرینات گروه ترکیبی، تمرینات گروه اصلاحی عملکردی و تمرینات گروه ثبات دهنده مرکزی به ترتیب بیشترین تاثیر را بر ناهنجاری شانه به جلو و شاخص کتف دختران داشتند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، می­توان نتیجه گرفت که اجرای یک دوره تمرینات اصلاحی عملکردی، تمرینات ثبات دهنده مرکزی و تمرینات ترکیبی موجب بهبود ناهنجاری شانه به جلو و وضعیت شاخص کتف در دختران می شود.  

کلیدواژه ها:

Scapula ، Shoulder ، posture ، Upper Extremity ، کتف ، شانه ، وضعیت بدنی ، اندام فوقانی