راهکار های توسعه مناطق مرزی با رویکرد آمایش سرزمین (ناحیه مطالعاتی: زاهدان)

بهره برداری مطلوب از تمامی امکانات فضایی و انسانی در مناطق مرزی، آمایش این مناطق است که به منظور بهبود وضع معنوی و مادی جامعه میگیرد. بدین منظور، آمایش سرزمینی بر سه پایه انسان، فعالیت های انسانی و سرزمین استوار است که هدف غایی آن تحقق امنیت ملی و توسعه است. در حقیقیت، ضروی است به علت جایگاه مناطق مرزی، توسعه مناطق عقب مانده و محروم در برنامه ریزی و توسعه و امنیت در اغلب کشورها نظیر ایران در نظر گرفته شود. روش مطالعه حاضرتوصیفی- تحلیلی و هدف آن توسعه ای کاربردی است. دو روش کتابخانه ای و میدانی برای گردآوری اطلاعات و با استفاده از ابزارهای مصاحبه و پرسشنامه به کار گرفته شد. متخصصین مطالعات مرزی به عنوان جامعه آماری این مطالعه در نظر گرفته شدند، که از میان آن ها ۳۰ نفر از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شده است. سپس مفهوم استنباطی مرز از دیدگاه های مختلف تحلیل شده و نابرابری ها با بررسی وضعیت توسعه یافتگی مناطق مشخص شدند. علاوه بر این با استفاده از ارائه آمارهای در دسترس، جایگاه ناحیه موردمطالعه در مبادلات مرزی نیز مطالعه گردید. سایر مشکلات محیطی و توانمندی های ناحیه نیز با استفاده از الگوی تحلیلی SWOT مورد مطالعه قرار گرفت. جهت برنامه ریزی توسعه، رویکرد آمایشی مورد بررسی واقع شد. بر اساس یافته های مطالعه حاضر، از لحاظ برخورداری، مناطق مرزی در وضعیت محروم واقع شده و در این مناطق، ظرفیت های موجود به درستی به کار گرفته نشده است. لذا، به منظور توسعه این مناطق گام، یک برنامه راهکاری متناسب ضروی هست

کلیدواژه ها:

راهکارتوسعه ، راهکار ، آمایش سرزمین ، مناطق مرزی ، زاهدان