عنوان بررسی عناصر پایدار اقلیمی در شکل گیری معماری مسکونی شهر شیراز

کشور ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی و اقلیمی خود و تنوع آب و هوایی در بخشهای مختلف دارای سبک ها و معماری های خاص در منطقه می باشد. لذا گونه هایی از معماری های بومی بوجود آمده که بیشتر توجه به اقلیم دارد و عواملی نظیر اقتصاد انرژی و در پی آن به کنترل در آوردن انرژی های طبیعی را در نظر گرفته اند.جزئیات مورد بررسی در معماری اقلیمی را میتوان به طور کلی شامل مواردی چون جهت گیری بنا، استفاده از باد، تابش ، رطوبت و بکارگیری گیاهان در معماری دانست . در این مقاله توجه بیشتر به اقلیم گرم و خشک در شهر شیراز معطوف شده است و این اقلیم را در بناهای سنتی مورد بررسی قرار داده است . در این مقاله تمامی موارد ذکر شده، در نمونه های موردی، بررسی گشته و به نتایج قابل توجهی دست یافته شد.آنچه در نتیجه ی این مطالعات بدست آمد حاکی از توجه به اقلیم به خصوص مواردی چون توجه به تابش ، جریان هوا و حضور آب در شکل گیری بنا و تلفیق آن با زمین می باشد. با تحلیل و بررسی این ویژگی های اقلیمی در منازل انتخاب شده به راهکارهای نوینی جهت استفاده در معماری معاصردست یافته شد.

کلیدواژه ها:

پایداری اقلیمی ، عناصر اقلیمی ، معماری مسکونی ، شیراز ، خانه های سنتی