بررسی کیفیت و اثربخشی یادگیری الکترونیکی ازدیدگاه اساتید و دانشجویان رشته های توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در دوران کووید- ۱۹

پیدایش ویروس کرونا و شیوع آن در جامعه ی جهانی، ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، عاطفی و روانی، و آموزشی را تحتتاثیر قرار داد. تعطیلی مدارس ودانشگاه های کشور به دلیل شیوع بیماری کووید ۱۹، سبب شد آموزش مجازی ازسمتآموزش وپرورش و همچنین آموزش عالی مطرح شود. با توجه به اهمیت آموزش مجازی در پاندمی کرونا و لزوم ارتقا کیفیتآن در مدارس و دانشگاه ها، این پژوهش با هدف بررسی کیفیت و اثربخشی و آگاهی از نقاط قوت و نقاط ضعف آموزشمجازی از دیدگاه اساتید و دانشجویان دانشکده ی توانبخشی دانشگاه جندی شاپور اهواز انجام گرفت. مطالعه ی توصیفی-تحلیلی حاضر با حضور ۱۷ نفر از اساتید و ۲۱۰ نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد در رشته هایفیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتاردرمانی و شنوایی شناسی اجرا شد. داده ها با استفاده از نسخه ی فارسی پرسشنامه ی استانداردیادگیری الکترونیکی واتکینز جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار spss نسخه ی ۲۶ مورد تحلیل و آنالیز قرار گرفت.ازدیدگاه اساتید، میزان کیفیت و اثربخشی آموزش مجازی بر اساس مولفه های مختلف پرسشنامه با یکدیگر اختلافمعناداری نداشتند و همه ی ابعاد را موثر می دانستند ولی دانشجویان، ابعاد دسترسی به فناوری و مهارت های ارتباطپیوسته را جزو نقاط قوت برشمردند و بعد مسائل مهم جهت موفقیت در یادگیری الکترونیکی را با چالش هایی مواجه میدیدند. با توجه به نقاط قوت و چالش های شناسایی شده ، به نظر می رسد سیاست گذاران حوزه ی آموزش کشور باید درفراهم کردن شرایط و امکانات لازم جهت ارتقا کیفیت آموزش مجازی فراگیران اهتمام ویژه بورزند.

کلیدواژه ها:

، E-learning ، آموزش مجازی ، کیفیت یادگیری الکترونیکی ، اثربخشی یادگیری الکترونیکی ، توانبخشی