روشی برای بهبود مسیریابی شبکه های حسگر و گره محرک بی سیم و مبتنی بر خوشه بندی به منظور کاهش مصرف انرژی و تاخیر بسته ها

شبکه های حسگر بی سیم و گره محرک از گره های حسگر و محرک تشکیل شده اند. که از طریق ارتباطات بی سیم با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. گره های حسگر و محرک تشکیل شده اند که از طریق ارتباطات بی سیم با یکدیگر ارتباط برقرارمی کنند. گره های محرک مسئول تصمیم گیری های مدیریتی هستند و بر طبق با داده های جمع آوری شده توسط گره های حسگر واکنش نشان می دهند. به منظور اطمینان از عملکرد مناسب در چنین شبکه هایی، نیاز به پروتکل هایی برای هماهنگی گره های محرک با حسگر، گره های محرک با یکدیگر، انتقال داده و مسیریابی داریم که کیفیت خدمات را از نظر تاخیر و مصرف بهینه انرژی، فراهم کند. این پرونتکل ها را می تان به دو رویکرد خوشه بندی وغیر خوشه بندی تقسیم کرد. در اینجا نوع خاصی از این شبکه ها که دارای گره های ایستا و از رویکرد خوشه بندی استفاده می کنند در نظر گرفته شده است. در خوشه بندی به جای درنظر گرفتن گره حسگر نزدیک به یک گره محرک به عنوان سرخوشه، گره حسگری در نظر گرفته شده که به چندین گره محرک دسترسی دارد. از یک روش مسیریابی مبتنی بر تقاضا برای مسیریابی استفاده شده است. که با انجام شبیه سازی با نرم افزار ns۲ در مقایسه با روش بهینه CCR مصرف انرژی کمتری را در این نوع از شبکه ها نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

محرک ، حسگر ، خوشه بندی ، تاخیر ، انرژی