بررسی وضعیت گرایش به نماز خواندن در بین دانشجویان بر حسب متغیرهای جمعیت شناختی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت گرایش به نماز خواندن در بین دانشجویان مونث و مذکر در سطح دانشگاههای کشور انجام شد. روش: روش مورد استفاده در این پژوهش، توصیفی از نوع پیمایش بود. شرکت کنندگان ۲۳۷۶ دانشجوی رشته ها و مقاطع مختلف تحصیلی ۱۱ دانشگاه دولتی بودند که به پرسشنامه های ویژگی های جمعیت شناختی و گرایش به نماز پاسخ دادند. با تحلیل عاملی پرسشنامه گرایش به نماز، گویه ها به چهار مولفه شامل گرایش به نماز، آثار نماز، اجتناب از نماز و امام جماعت دسته بندی شدند. تفاوت این چهار مولفه و نمره کل پرسشنامه در متغیرهای جمیعت شناختی رشته تحصیلی، جنسیت، وضعیت تاهل، نوع پذیرش در دانشگاه، سال چندم تحصیلی، مقطع تحصیلی، سهمیه پذیرش و محل سکونت فعلی دانشجویان مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: یافته های تحقیق حاکی از معنادار بودن (۰۵/۰>p) تفاوتها در میزان گرایش به نماز در بین دخترها و پسرهای دانشجو، بین رشته های مختلف تحصیلی و سایر متغیرهای گروه بندی بود. همچنین یافته ها نشان داد که گروه مجرد نسبت به گروه متاهل در مولفه های توجه به نقش امام جماعت میانگین نمره بالاتری به دست آوردند. پسرهای مجرد نسبت به پسرهای متاهل ادراک مثبت تری به نقش امام جماعت دارند. پسرهای مجرد و متاهل در میزان گرایش به نماز مشابه هستند؛ در حالی که دخترهای متاهل بیش از دخترهای مجرد به طرف نماز گرایش نشان می دهند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد، در مولفه های نقش امام جماعت، گرایش به نماز، تصور مثبت به آثار نماز و نمره کل مقیاس گرایش به نماز، گروه مونث نسبت به گروه مذکر از میانگین نمرات بالاتری برخوردارند؛ در حالی که در مورد مولفه اجتناب از نماز و ادراک خنثی به آثار نماز، وضعیت بر عکس است. این نشان می دهد که دخترها نسبت به پسرها به نماز گرایش بیشتری دارند.

کلیدواژه ها:

دین ، نماز ، گرایش به نماز خواندن ، دانشجویان