ارزیابی صفات کمی و کیفی و مقاومت به بیماری سفیدک سطحی در جمعیت های گونه (Onobrychis vicifolia) در شرایط زنجان

در این تحقیق، بذرهای ۱۷ جمعیت اسپرس، به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه خیرآباد، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان در سال های ۱۳۹۳ لغایت ۱۳۹۵ کشت و ارزیابی شدند هر کرت آزمایشی شامل چهار ردیف کاشت به فاصله ۳۰ سانتیمتر و فاصله بوته ها روی ردیف ۱۰ سانتیمتر بود. در هر یک از جمعیت ها صفات کمی شامل وزن تر و خشک علوفه و شاخص شدت بیماری برای سه چین در طی سه برآورد گردید. صفات کیفی علوفه شامل: میزان پروتئین(CP)، مواد خشک قابل هضم(DMD)، کربوهیدرات های محلول در آب(WSC)، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی(ADF)، فیبر نامحلول در شویند خنثی(NDF)، میزان خاکستر(ASH) و درصد فیبر خام(CF) اندازه گیری شدند. دو جمعیت های ۱۶۰۱ و ۱۵۳۶۴ با عملکرد وزن تر (۹۲۴۰و ۸۶۰۸) کیلوگرم در هکتار و وزن خشک علوفه ۳۰۴۸ و۳۰۵۷ کیلوگرم در هکتار برتر از سایر جمعیت ها بودند. سه جمعیت ۳۰۰۱ ، ۱۵۳۵۳ و اشنویه به دلیل شاخص شدت بیماری کمتر، مقاوم به سفیدک و دارای کیفیت علوفه بالا بودند. در تجزیه به مولفه های اصلی سه مولفه اصلی اول در مجموع ۸۱ درصد واریانس کل را توجیه نمودند. و مولفه های اول و دوم و سوم را به ترتیب مولفه عملکرد علوفه، کیفیت علوفه و مقاومت به بیماری سفیدک سطحی نامگذاری شدند. دندوگرام تجزبه کلاستر و تجزیه به مولفه ی اصلی (بای پلات) جمعیت های ۳۰۰۱ ، ۱۵۳۵۳ و اشنویه را در یک گروه قرار داده و آنها از نظر مقاومت به سفیدک سطحی برتر از سایر جمعیت ها بودند.

کلیدواژه ها:

سپرس ، شاخص شدت بیماری ، Leveillula taurica ، مقاومت پذیری ، عملکرد و کیفیت علوفه