بررسی ارتباط شیوع حوادث شغلی با فاکتورهای فردی و شغلی در محیط کار مطالعه موردی :صنایع استان قم

چکیده مقدمه: بررسی حوادث رخ داده در صنایع نشان داده که عوامل مختلفی بر وقوع حوادث تاثیرگذار می باشد. لذا هدف از این مطالعه بررسی ارتباط شیوع حوادث شغلی  با فاکتورهای فردی و شغلی در محیط کار صنایع استان قم می باشد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی براساس حوادث ثبت شده در اداره بازرسی کار استان قم در سال ۱۳۹۶انجام گردید. تمام پرونده ها انتخاب و باتوجه به ثبت دقیق حوادث ۱۰۴۸ مورد پرونده بررسی گردید. پارامترهای لازم از فرم های گزارش حوادث استخراج و فراوانی و درصد فراوانی آنها توسط نرم افزار۱۸  SPSSآنالیز گردید. یافته ها: بیشترین آمار حوادث در رنج سنی ۳۰-۲۰ سال  با سابقه کار کمتر از ۵ سال بود. کمترین آمار حوادث مربوط به مقاطع تحصیلی لیسانس و بالاتر بود. علاوه براین آمار بالایی از افراد حادثه دیده (۵/۴۱ %) در فعالیت های ساختمانی و عمران فعالیت داشتند. دربررسی جمعیت کارگری بیشترین آمار حوادث مربوط به کارگاه هایی با تعداد پرسنل ۱۰-۲۴ نفر می باشد. در بررسی علل حوادث ۲/۳۳ % حوادث ناشی از عدم آموزش ایمنی و۲/۲۴ % عدم رویه کاری ایمن شناخته شد. در گروه علل تجهیزات بیشترین سهم حوادث به علت عدم وجود تجهیزات مناسب و در رابطه با علل انسانی عدم توقف دستگاه هنگام تعمیر دلیل اصلی حادثه شناخته شد.  نتیجه گیری:  نتایح مطالعه حاضر نشان داد در وقوع حوادث صنعتی فاکتورهای دموگرافیک و شغلی از جمله سن، سابقه کار ، و نوع صنعت اهمیت بسزایی دارند. علاوه براین مشخص گردید علل مدیریتی، تجهیزاتی و انسانی هر کدام نقش موثری در وقوع حوادث دارند که می توان با نظارت بیشتران مدیران و جذب مسئول ایمنی و بهداشت و در نهایت رعایت اصول ایمنی در تمام زمینه های کاری  نرخ حوادث را به میزان چشمگیری کاهش داد.

کلیدواژه ها:

Accident Frequency ، Individual and Occupational Factors ، Causes of Accidents ، فراوانی حوادث ، فاکتورهای فردی و شغلی ، علل حوادث