بررسی تشکیل بیوفیلم و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه های بالینی سودوموناس آئروژینوزا

سودوموناس آئروژینوزا یکی از مهمترین پاتوژن های بیمارستانی است. یکی از مشکلات درمانی این باکتری، مقاومت آنتی بیوتیکی آن به درمان های رایج آنتی بیوتیکی است که با تولید بیوفیلم مرتبط می باشد. این مطالعه به منظور یافتن ارتباط بین مقاومت آنتی بیوتیکی و تشکیل بیوفیلم بر روی سودوموناس آئروژینوزاهای جدا شده از ۵۰ نمونه بالینی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان میلاد شهر تهران صورت گرفت. برای شناسایی و جداسازی باکتری سودوموناس آئروژینوزا تست های بیوشیمیایی و افتراقی انجام شد. مقاومت سویه ها توسط تست آنتی بیوگرام تعیین گردید و قدرت تشکیل بیوفیلم سویه به روش میکروتیترپلیت بررسی شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک تیکارسیلین (۴۸%) و ایمی پنم (۳۶%) بود و ۱۷ سویه (۳۴%) دارای مقاومت چندگانه دارویی بودند. همچنین قدرت تشکیل بیوفیلم سویه ها نشان داد که ۵۲٪ از آنها دارای بیوفیلم قوی بود و از میان ۱۷ سویه سودوموناس آئروژینوزا با مقاومت چندگانه دارویی، ۱۲ سویه توانایی تشکیل بیوفیلم قوی داشتند. مطابق نتایج به دست آمده درصد قابل توجهی از سویه های MDR توانایی تولید بیوفیلم قوی دارند. با توجه به نقش بیوفیلم ها در کاهش نفوذ دارو به داخل سلول، باکتری های مولد بیوفیلم مقاومت دارویی زیادی دارند که این مساله هشداری برای جامعه پزشکی می باشد.

کلیدواژه ها:

مقاومت آنتی بیوتیکی ، بیوفیلم ، سودوموناس آئروژینوز