نگرش پزشکان، پرستاران وپیراپزشکان در زمینه شایع ترین خطاهای پزشکی در بیمارستان های استان چهارمحال و بختیاری

زمینه و هدف خطاهای دارویی از جمله خطاهای غیر قابل بخشش انسانی است و نبود مطالعات آماری کشوری، بومی شناسی و سرباز زدن از گزارش خطاهای دارویی، از جمله چالش های فرا روی این حوزه است و شناسایی آن ها برای ارائه راهکارهای مقابله با ایجاد یا بروز مجدد، ضروری است. هدف از انجام این مطالعه، نظرسنجی ازکادر پرستاری، پزشکی و پیراپزشکی در بیمارستان های استان چهارمحال و بختیاری درباره علل و عوامل موجد خطاهای دارویی بود. روش بررسی در این مطالعه توصیفی تحلیلی ۹۱ نفر کادر پزشکی، پرستاری و پیراپزشکی شرکت کردند و در کارگاه دو روزه خطاهای دارویی که در اردیبهشت ۱۳۹۶ برگزار شد به صورت تصادفی، به ۸ گروه ۱۰ نفری و یک گروه ۱۱نفری تقسیم شدند و از آن ها خواسته شد، خطاهای دارویی را لیست کنند. سپس در قالب پرسش نامه لیکرت ۵ گزینه ای که روایی و پایایی آن تایید شده بود، خطاها درج شد و در اختیار افراد قرارگرفت. داده ها با نسخه ۱۶ نرم افزار SPSS آنالیز شد. یافته ها فراوانی خطاهای بدخطی (۸۳/۳ درصد)، بدخلقی (۶۵/۹ درصد)، خستگی بیش از حد پزشک (۵۶/۸ درصد)، ناآشنایی نیرو های جدید با شرایط نگهداری دارو (۵۹/۳ درصد)، محاسبات دارویی (۵۸/۲ درصد)، تجویز دارو (۵۵/۶ درصد)، تطابق نداشتن آموخته های فارماکولوژی با شرح وظایف دارویی (۵۸/۱ درصد)، اشراف نداشتن داروساز به مطالب علمی (۵۸ درصد)، دسترسی به داروساز در سه شیفت (۵۲/۵ درصد)، راند دارویی (۵۹/۸ درصد)، تشابه شکل ظاهری داروها (۵۶/۸ درصد) و خطاهای همراه بیمار (۷۹/۳ درصد) اهمیت زیاد و بسیار زیاد معنی داری داشت و در هر بخش فراوانی و علل وقوع خطاهای دارویی، متفاوت بود (P<۰/۰۵). نتیجه گیری شناخت عوامل موجد خطاهای دارویی در هر بخش و بیمارستان، آموزش مداوم پرستار، پزشک و داروساز بیمارستانی می تواند در جلوگیری از وقوع خطاهای دارویی کمک کننده باشد.

کلیدواژه ها:

Drug errors ، Pharmacologist ، Doctor ، Nurse  ، خطاهای دارویی ، داروساز ، پزشک ، پرستار