تاثیر فوکوئیدان، پروبیوتیک و آنتی بیوتیک بر شاخص های رشد، جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و فراسنجه های خون جوجه های گوشتی

      این آزمایش به منظور مقایسه اثر افزودن فوکوئیدان، پروبیوتیک و آنتیبیوتیک در جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه، جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و فراسنجه های خون جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد ۲۵۰ قطعه جوجه نر یک روزه سویه راس ۳۰۸ در قالب طرح کاملا تصادفی در پنج تیمار آزمایشی با پنج تکرار توزیع و به مدت ۲۴ روز پرورش یافتند. پس از تهیه یک جیره پایه ذرت-سویا، تیمارهای غذایی حاوی ۱) بدون افزودنی (تیمار شاهد)، ۲) ۰۲/۰ درصد آنتیبیوتیک اکسی تتراسایکلین، ۳) ۰۵/۰ درصد پریبیوتیک فوکوئیدان، ۴) ۰۲/۰ درصد پروبیوتیک گالیپرو و ۵) ۰۵/۰ درصد پریبیوتیک فوکوئیدان و ۰۲/۰ درصد پروبیوتیک گالیپرو (تیمار سینبیوتیک) فراهم شد. استفاده از آنتی بیوتیک توانست افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک پرندگان را در پایان روز ۱۰ و ۲۴ آزمایش نسبت به تیمار شاهد بهبود دهد، درحالیکه استفاده از پروبیوتیک تنها در بهبود ضریب تبدیل خوراک موثر بود (۰۵/۰ > p). استفاده از فوکوئیدان و سینبیوتیک فقط به صورت عددی سبب بهبود افزایش وزن (به ترتیب به میزان ۸۸/۳ و ۷۶/۳ درصد) و ضریب تبدیل خوراک (به ترتیب میزان ۳۱/۲ و ۷۳/۴ درصد) در پایان ۲۴ روزگی شدند. در پرندگان تحت تیمار سینبیوتیک در مقایسه با تیمار شاهد، وزن نسبی چربی شکمی کاهش و وزن نسبی بورس فابرسیوس افزایش یافت (۰۵/۰ > p). افزودنی های آنتی بیوتیک و سینبیوتیک جمعیت باکتری های کلیفرم را در ایلئوم نسبت به تیمار شاهد کاهش دادند (۰۵/۰ > p). تیمارهای پروبیوتیک و سینبیوتیک در مقایسه با تیمار آنتی بیوتیک جمعیت باکتری های اسیدلاکتیکی ایلئوم را افزایش و غلظت کلسترول سرم را کاهش دادند (۰۵/۰ > p). همچنین فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز سرم در تیمارهای پروبیوتیک و سینبیوتیک نسبت به تیمار شاهد بالاتر بود (۰۵/۰ > p).  نتایج آزمایش حاضر نشان داد که پریبیوتیک فوکوئیدان می تواند بواسطه اثر همکوشی با پروبیوتیک ها به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک های محرک رشد جهت بهبود  رشد و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش توصیه شود.

کلیدواژه ها:

Bacteria ، Broiler Chicken ، Carcass Fat ، Foucheidan ، Serum Cholesterol ، فوکوئیدان ، چربی لاشه ، باکتری ، جوجه گوشتی ، کلسترول سرم