تاثیر تمرینات تداومی و تناوبی شدید به همراه مصرف رزوراترول بر سطوح پروتئین های ۳ SIRT و ۱ OGG بافت کبد موش های نر

 هدف پژوهش: سیرتوئین -۳ (SIRT۳) یک استیل­زدای میتوکندریایی است که از طریق استیلاسیون پروتئین اگزو گوانین گلیکوسیلاز-۱ (OGG۱)، سبب ترمیم آسیب های DNA میتوکندریایی و جلوگیری از آپوپتوزیس سلولی می گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرین تداومی و تناوبی شدید همراه با مصرف رزوراترول، بر سطوح SIRT۳ وOGG۱ بافت کبد موش های صحرایی نر ویستار بود.روش پژوهش: ۴۸ موش صحرایی بطور تصادفی به شش گروه هشت تایی شامل گروه های کنترل، مکمل، تمرین تداومی، تمرین تداومی + رزوراترول، تمرین تناوبی، و گروه تمرین تناوبی + رزوراترول تقسیم شدند. تمرینات تداومی و تناوبی به مدت شش هفته، شش روز در هفته، به ترتیب با شدت ۸۰ و ۹۵ - ۱۰۰ درصد  VO۲max بر روی نوارگردان مخصوص موش ها اجرا گردید. گروه­های دریافت کننده رزوراترول روزانه ۵۰ میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن مکمل دریافت نمودند. پس از مداخله، حیوانات بی هوش و نمونه کبدی آن ها جهت تجزیه و تحلیل جدا گردید.یافته ها: پس از شش هفته در گروه های تمرین تداومی (۰۰۰۱/۰=p) و تمرین تداومی + رزوراترول (۰۰۰۱/۰=p) سطوح OGG۱ کبد افزایش یافت. همچنین شش هفته مصرف رزوراترول (۰۱/۰ =p)، تمرین تناوبی (۰۴/۰ =p)، تمرین تناوبی + رزوراترول (۰۴/۰ =p)، تمرین تداومی (۰۰۱/۰=p)، و تمرین تداومی + رزوراترول (۰۰۱/۰=p) سبب افزایش سطح SIRT۳ بافت کبد گردید؛ این در حالی بود که افزایش این دو متغیر در گروه تمرین تداومی + مکمل به طور معنی داری  بیشتر از سایر گروه ها بود (۰۰۱/۰=p).نتیجه گیری: در مقایسه با تمرین تناوبی شدید، اجرای تمرینات تدوامی به همراه مصرف رزوراترول می تواند بهبودی بیش تری در عملکرد و بیوزنز میتوکندریایی بافت کبد؛ ایجاد کند.

کلیدواژه ها:

رزوراترول ، سیرتوئین-۳ ، اگزو گوانین گلیکوسیلاز-۱ ، تمرین تداومی و تناوبی شدید