مطالعه تطبیقی عوامل موثر بر اعتماد نهادی زنان ایران و ترکیه با تاکید برزنان جامعه ایران

تحقیق حاضر درصدد مطالعه عوامل تاثیرگذار بر اعتماد نهادی زنان کشورهای ایران و ترکیه است. زنان برای حضور در جامعه به سطحی از اعتماد ازجمله نوع نهادی آن نیازمندند که در این تحقیق تلاش شده عوامل موثر بر این اعتماد در میان زنان ایران و ترکیه موردمطالعه قرار گیرد. روش مطالعه در این کار از نوع تحلیل ثانویه هست. در تحقیق حاضر داده های مورداستفاده برای آزمون فرضیات تحقیق از مجموعه داده های پیمایش جهانی ارزش ها (wvs) موج پیمایش سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان می دهد که از بین شش متغیر واردشده در مدل رگرسیونی، اثرات سه متغیر اعتقاد به برابری جنسیتی، تحصیلات و احساس رضایت از زندگی بر اعتماد نهادی به لحاظ آماری معنادار بوده است. دراین بین ، متغیر تحصیلات با ضریب تاثیری معادل ۱۳/۰ نشان می دهد که با افزایش تحصیلات زنان ، میزان اعتماد نهادی نیز در آنان افزایش یافته است. همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چند متغیره در ایران نشان می دهد که از بین شش متغیر واردشده در مدل رگرسیونی، اثرات چهار متغیر اعتقاد به برابری جنسیتی، تحصیلات، سن و احساس رضایت از زندگی بر اعتماد نهادی به لحاظ آماری معنادار بوده است. با مقایسه ضرایب رگرسیونی استاندارد بتا، متغیر تحصیلات با ضریب تاثیری معادل ۳۱/۰ حاکی از آن است که با افزایش تحصیلات زنان، میزان اعتماد نهادی نیز افزایش یافته است. شباهت در نتایج به دست آمده نشان دهنده وجود اشتراکات فرهنگی فراوان در میزان اعتماد نهادی میان زنان در دو کشور ایران و ترکیه است.

کلیدواژه ها:

اعتماد نهادی ، اعتماد اجتماعی ، رضایت از زندگی ، برابری جنسیتی ، سرمایه اجتماعی