بررسی اثربخشی روان درمانی انگیزشی بر رفتارهای پرخطر (رفتار جنسی، خشونت) دانش آموزان
محل انتشار: مجله علمی پژوهان، دوره: 19، شماره: 3
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 359
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSJ-19-3_004
تاریخ نمایه سازی: 9 مرداد 1400
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: رفتارهای پرخطر یکی از مهم ترین مشکلات تهدیدکننده برای سلامت جسمانی، روان شناختی و اجتماعی فرد و جامعه به شمار می رود؛ بنابراین، هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روان درمانی انگیزشی بر رفتارهای پرخطر (رفتار جنسی، خشونت) دانش آموزان بود.
مواد و روش ها: این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه مطالعه شامل تمامی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر بیرجند در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۹۹ بودند. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند ۳۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گواه (۱۵ نفر) قرار گرفتند و به پرسش نامه رفتارهای پرخطر زاده محمدی و همکاران پاسخ دادند. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای در جلسات روان درمانی انگیزشی شرکت کردند، اما افراد گروه گواه در این مدت هیچ مداخله ای دریافت نکردند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ و آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره در سطح معنی داری ۰۵/۰ = α استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد اثر روان درمانی انگیزشی بر کاهش رفتارهای پرخطر (رفتار جنسی، خشونت) دانش آموزان معنادار بود (۰۱/۰ > P). درنتیجه بین نمره های عامل (پیش آزمون و پس آزمون) در میزان کاهش رفتار جنسی و خشونت دانش آموزان تفاوت معناداری مشاهده شد (۰۱/۰ > P).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش می توان گفت که استفاده از روان درمانی انگیزشی بر کاهش رفتارهای پرخطر (رفتار جنسی، خشونت) دانش آموزان تاثیر دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا قیصری
MSc Student, Department of Educational Psychology, Ghaenat Branch, Islamic Azad University, Qaenat, Iran
حسین صاحبدل
Assistant Professor, Department of Counseling, Ghaenat Branch, Islamic Azad University, Qaenat, Iran
مجید ابراهیم پور
Assistant Professor, Department of Exceptional Children Psychology, Ghaenat Branch, Islamic Azad University, Qaenat, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :