ارایه الگوی عوامل پیش بینی کننده خودسودمندی کاریابی

هدف: هدف پژوهش حاضر ارایه الگوی عوامل پیش بینی کننده خودسودمندی کاریابی در فارغ التحصیلان علوم ورزشی بود. روش شناسی: روش پژوهش، توصیفی-همبستگی و از نظر هدف، کاربردی بود که به شکل میدانی انجام شد و فارغ-التحصیلان علوم ورزشی جامعه آماری بود. نمونه ۳۶۰نفر بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، سه پرسشنامه ۲۸سوالی عوامل درونی که شامل مولفه های عزت نفس چانگ و همکاران(۲۰۱۸)(پنج سوال)، تحمل ابهام هازن و همکاران(۲۰۱۲)(چهار سوال)، منبع کنترل کساوایف و همکاران(۲۰۱۷)(هفت سوال) و خودنمودگری هارت و همکارن(۲۰۱۷)(دوازده سوال)، پرسش نامه ۱۲سوالی عوامل بیرونی جنیاواتی فوگل(۱۹۹۴) شامل چهار مولفه سیاست ها و رویه های دولتی(سه سوال)، شرایط اقتصادی–اجتماعی(سه سوال)، مساعدت های مالی(سه سوال)، مساعدت های غیرمالی(سه سوال) و پرسشنامه ۱۰ سوالی خودسودمندی کاریابی صالحی(۱۳۸۴) بود. مقیاس پرسشنامه ها پنج ارزشی لیکرت بود. جهت روایی ترجمه از روش روایی ترجمه پیشرو – پسرو استفاده شد. روایی صوری و محتوایی به تایید شانزده تن از اساتید مدیریت ورزشی رسید. همچنین مقدار پایایی، روایی واگرا و همگرا پرسشنامه مطلوب برآورد شد. تحلیل نتایج به روش معادلات ساختاری با نرم افزار پی ال اس و اس پی اس اس انجام شد.یافته: نتایج نشان داد مقدار ضریب تعیین برای سازه خودسودمندی کاریابی ۷۵۵/۰ می باشد که مناسب بودن برازش مدل ساختاری را تایید می کند. همچنین عوامل درونی با ضریب اثر ۴۸۹/۰ و عوامل بیرونی با ضریب اثر ۴۱۷/۰ بر روی خودسودمندی کاریابی فارغ التحصیلان رشته علوم ورزشی تاثیر دارد. نتیجه گیری: دست آورد این پژوهش برای متولیان ورزش کشور شامل ارائه اهم فاکتورهای حمایت اقتصادی و اجتماعی، ضرورت تدوین سیاست های متناسب با ویژگی های شخصیتی افراد در جهت اشتغال بیشتر فارغ التحصیلان رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی است.

کلیدواژه ها:

خودسودمندی ، عزت نفس ، تحمل ابهام ، منبع کنترل ، خودنمودگری