اثر تغذیه درمنه خزری (Artemisia annua) بر عملکرد، ترکیب لاشه و پایداری اکسیداتیو گوشت بلدرچین ژاپنی

زمینه مطالعاتی: بهبود عملکرد و افزایش پایداری کیفیت گوشت از مهمترین اهدافی است که در صنعت پرورش طیور مد نظر قرار می­گیرد. هدف: هدف مطالعه کنونی تاثیر تغذیه­ی جیره­های حاوی سطوح مختلف درمنه­خزری بر عملکرد، ترکیب لاشه و پایداری اکسیداتیو گوشت بلدرچین ژاپنی بود. روش­کار: تعداد ۳۷۵ قطعه بلدرچین ژاپنی یک روزه در قالب طرح کاملا تصادفی با ۵ تیمار و ۵ تکرار و ۱۵ قطعه بلدرچین در هر تکرار با جیره پایه حاوی سطوح صفر، ۵/۰، ۱، ۵/۱ و ۲ درصد درمنه­خزری طی مدت ۴۲ روز تغذیه شدند. در سن ۴۲ روزگی، از هر واحد آزمایش دو قطعه پرنده انتخاب و جهت تعیین خصوصیات لاشه و اندازه­گیری مالون­دی­آلدئید ماهیچه­ی سینه و ران کشتار شدند. نتایج: افزایش وزن تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت، اما مصرف خوراک بلدرچین­های تغذیه شده با ۲ درصد درمنه­ پایین­تر از مصرف خوراک گروه شاهد بود (۰۵/۰>P). همچنین، اختلاف معنی­داری بین تیمارهای آزمایشی از نظردرصد وزن لاشه قابل طبخ، درصد ران و سینه، کبد و قلب مشاهده نشد. بالاترین و پایین­ترین مقدار مالون­دی­آلدئید، در ماهیچه ران، به ترتیب در گروه شاهد و پرندگان تغذیه شده با ۵/۱ درصد درمنه مشاهده شد (۰۵/۰>P). درحالیکه در ماهیچه سینه، پایین­ترین مقدار مالون­دی­آلدئید در گروه تغذیه شده با ۲ درصد درمنه­خزری مشاهده شد که تفاوت معنی­داری با شاهد داشت (۰۵/۰>P). نتیجه­گیری نهایی: نتایج نشان داد که تغذیه­ی ۲-۵/۱ درصد درمنه­خزری به بلدرچین­های گوشتی می­تواند بدون اثر منفی بر ضریب تبدیل مصرف خوراک، باعث کاهش مصرف خوراک شود و با کاهش تولید مالون­دی­آلدئید گوشت، به بهبود کیفیت آن کمک نماید.

کلیدواژه ها:

اکسیداسیون چربی ، آنتی اکسیدان ها ، کیفیت گوشت ، مالون دی آلدئید ، مصرف خوراک