بررسی تاویل در اشعار ناصرخسرو
محل انتشار: فصلنامه فنون ادبی، دوره: 8، شماره: 3
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 284
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_LIAR-8-3_002
تاریخ نمایه سازی: 23 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
مذاهب، از دیرباز علاوه بر شباهتها، تفاوتهایی با هم داشتهاند که منجر به جدال بین آنها شده است. در این میان، اسماعیلیه همانند فرقه های دیگر اسلامی، دارای اصول و فروع مشترک و بعضا متفاوت با سایر مذاهب است. تاویل گرایی یکی از ویژگی های خاص اسماعیلیه است که موجب تمایز آن، از سایر مذاهب می شود. ناصرخسرو به عنوان «حجت» در مذهب اسماعیلی، بارها مسئله تاویل را در متون نظم و نثر خود به کار برده است. وی معتقد است، شریعت و معارف دینی دارای ظاهر و باطن است و شریعت بدون تاویل هیچ ارزشی ندارد و مانند جسد بدون روح است. در این مقاله، ابتدا معنای لغوی و اصطلاحی تاویل، بررسی، سپس به مسئله تاویل از دیدگاه قرآن، حدیث، فلسفه، کلام، عرفان و تصوف و هرمنوتیک پرداخته می شود. در ادامه به مبحث تاویل از دیدگاه اسماعیلیه و بهخصوص حکیم ناصرخسرو اشاره می شود.
نویسندگان
احمد امیری خراسانی
استاد گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
زهرا انجم شعاع
دانشجوی دکتری زبان وادبیات فارسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :