کنترل زیستی قارچهای پیتیوم اولتیموم و فوزاریوم سولانی توسط سویههای بومی باسیلوس سوبتیلیس

مقدمه: سویههای باسیلوسسوبتیلیس بهجهت داشتن قابلیت کنترل بیماریهای گیاهی ازطریق تولید متابولیتهای ثانویه بهویژه لیپوپپتیدهای گروه ایتورین، مهماند. هدف از این پژوهش، بررسی فعالیت ضدقارچی سویههای بومی باسیلوسسوبتیلیس علیه قارچهای بیماریزای گیاهی پیتیوماولتیموم و فوزاریومسولانی است. مواد و روشها: سویههای باسیلوسسوبتیلیس از ۷ نمونه خاک پارکهای جنگلی تهران جداسازی و فعالیت ضدقارچی این سویهها طی روش چاهکگذاری بررسی شد. بهترین سویههای باکتریایی با روش ۱۶SrDNA شناسایی شدند. محیط نوترینت براث ازنظر منابع کربن و نیتروژن، pH و دمای مناسب رشد جهت تولید بیشترین متابولیت ضدقارچی توسط سویههای بومی منتخب بهینه شد. سپس این متابولیتها از کشت ۴روزه سویههای ذکرشده، تخلیص و وجود آنتیبیوتیک ایتورین A با استفاده از روش کروماتوگرافی تایید شد. نتایج: از مجموع ۹۱ سویه باکتریایی جداشده از نمونههای خاک، ۲۳ سویه مطابق خصوصیات مرفولوژیک و بیوشیمیایی بهعنوان باسیلوسسوبتیلیس تعیین هویت شدند. در آزمایشهای بعدی، ۲ سویه ۴۸ و ۸۳ بهترتیب علیه قارچهای پیتیوماولتیموم و فوزاریومسولانی بیشترین فعالیت را نشان دادندکه نتایج حاصل از تطبیق توالی سویههای منتخب، ۱۰۰درصد شباهت را به گونه باسیلوسسوبتیلیس تایید کرد. سپس سویههای منتخب در محیط نوترینت براث با منبع کربن گلوکز، منبع نیتروژن عصاره مخمر، pH خنثی و دمای گرماگذاری ۳۰ درجه سانتیگراد، بیشترین فعالیت ضدقارچی را از خود بروز دادند. نتایج HPLC نیز ازطریق مطابقت زمان ظهور پیک ایتورین A استاندارد در سویههای بومی نشان داد که هر ۲ سویه توانستند در محدوده زمانی مشابه با سویه استاندارد، ایتورین A را تولید کنند. بحث و نتیجهگیری: سویههای بومی ایران نیز توانایی تولید متابولیتهای ضدقارچی را دارند. از این جهت این سویهها میتوانند کاندیدای مناسبی جهت کنترل زیستی قارچهای بیماریزای گیاهی و جایگزینی برای قارچکشهای شیمیایی باشند.

کلیدواژه ها:

کنترل زیستی ، باسیلوسسوبتیلیس ، ایتورین ، پیتیوماولتیموم ، فوزاریومسولانی