ارزیابی شاخص‌های کارایی مصرف نیتروژن ارقام جدید و قدیم جو (Hordeum vulgare L.) در شرایط اقلیمی استان گلستان (مطالعه موردی گنبد کاووس)

به‌منظور مطالعه­ی تغییر کارآیی مصرف نیتروژن و صفات مرتبط با آن، آزمایشی در سال زراعی 94-1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبد کاووس در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با چهار تکرار انجام شد. در این آزمایش از 8 رقم جو (Hordeum Vulgare L.) که در طی سال­های 1371 تا 1390 آزاد شده بودند استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که در طی سال­های فعالیت اصلاحی در جهت بهبود عملکرد جو، کارآیی مصرف نیتروژن و کارآیی بهره­وری افزایش یافته است در حالی‌که در کارآیی جذب نیتروژن تغییر چندانی مشاهده نشده است. از آنجا که کارآیی مصرف نیتروژن متشکل از دو جزء کارآیی جذب نیتروژن و کارآیی بهره­وری نیتروژن است بنابراین، بهبود در کارآیی مصرف نیتروژن بیش‌­تر به‌دلیل بهبود در کارآیی بهره­وری نیتروژن بود. همچنین به­‌نظر می­رسد در طی سال­‌های آزادسازی ارقام جو مورد مطالعه تغییر در جهت بهبود درصد پروتئین دانه صورت نگرفته است به­‌عبارت دیگر، تلاش در جهت افزایش عملکرد دانه نسبت به شاخص برداشت نیتروژن در فرآیندهای اصلاحی بیش­‌تر مدنظر قرار گرفته است و این مساله می­تواند تا حدودی عدم تغییر در درصد پروتئین دانه و حتی کاهش این صفت را توجیه نماید.

کلیدواژه ها:

غلظت پروتئین دانه ، کارآیی بهره وری نیتروژن ، کارآیی جذب نیتروژن ، کارآیی مصرف نیتروژن