پیوند زیبایی و سهگانه شکل، عملکرد و معنا؛ تفسیری پدیدارشناسانه از تجربۀ زیباییشناسی حضور در پل خواجوی اصفهان
محل انتشار: ماهنامه باغ نظر، دوره: 17، شماره: 87
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 286
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BAGH-17-87_003
تاریخ نمایه سازی: 23 بهمن 1399
چکیده مقاله:
بیان مسئله: حکمت زیبایی معماری کهن این سرزمین، هنوز یکی از پرسشهای اساسی است که پژوهشهای زیادی را به خود اختصاص داده است. این مسئله با وجود بحران زیباییشناسی معماری معاصر و خلأ نظریهپردازی در این زمینه و به ویژه در دورانی که معماری معاصر ما نسبتی با مقولۀ زیبایی از دریچۀ تفکر و معماری ایرانی ندارد، تأملبرانگیزتر شده است. اگرچه بسیاری از مطالعات در متون مکتوب به جایمانده از متفکران اسلامی و ادبیات دینی به طرح و تفسیر این مقوله پرداختهاند، ولی بدون شک تنها منبع موثق باقی مانده از آن دوران که بتوان مفاهیم و لایههای پنهان زیبایی را از دل آنها آشکار ساخت، آثار هنری به جای مانده است. هدف: بر این اساس این پژوهش سعی دارد با رجوع به یکی از آثار زیبای به جای مانده از عصر صفوی (پل خواجو)، بنیانهای هستیشناسانۀ زیبایی را در این اثر بیرون بکشد و نشان دهد زیبایی در این بنا چگونه در تناسب با معماری شکل گرفته است. روش تحقیق: برای آشکارگی سرشت زیبایی، از روش پدیدارشناسی استفاده شده است و متأثر از الگوی ماکس وان مانن، تجربههای زیستۀ چهار گروه از افراد در حین حضور و بودن در بنا مورد تفسیر قرارگرفته است.نتیجهگیری: یافتههای پژوهش نشان از آن دارد که جهتگیری معماری معاصر به سمت یکی از مقولات فرم، عملکرد و معنا، منجر به آن شده که دیگر معماری نتواند واجد آن فضاهای زیبا و سرورانگیز گذشته باشد. در حقیقت، معماری زمانی زیباست که بتواند به هر سه مقولۀ فرم، عملکرد و معنا به خوبی پاسخ دهد. همچنین هفت مؤلفۀ زندگی، بیخودی، اصالت، غنای متن، منطق، شاعرانگی و تفکر- حیرت به عنوان ساختهای هستیشناسانۀ زیبایی در پل خواجو به دست آمد. ساختهایی که بتوانند با تبدیلشدن به ساختارهای متفاوت در معماری، در خلق فضایی زیبا مورد استفاده قرارگیرند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمانه امامی کوپایی
دکتری معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، ایران.
ویدا نوروز برازجانی
عضو هییت علمی گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :