بررسی تاثیر امیددرمانی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان

زمینه و هدف: سرطان سومین علت مرگ ومیر و یکی از مهم ترین علل اصلی ناتوانی مزمن در دنیا است که با سیر مزمن و پیشرونده خود می تواند کیفیت زندگی بیماران در ابعاد مختلف را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از این پژوهش، بررسی امیددرمانی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان می باشد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک طرح نیمه تجربی می باشد که در سال 1398 در مرکز انکولوژی دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان انجام شد. تعداد 60 نفر از بیماران مبتلا به سرطان بصورت تصادفی در دو گروه کنترل 30) نفر) و گروه آزمایش 30) نفر) قرار داده شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایش، امیددرمانی را طی 6 جلسه بمدت 60 دقیقه دریافت نمودند، اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی SF36 استفاده شد. پرسشنامه کیفیت زندگی در سه مرحله قبل و بعد و یک ماه پس از مداخله (مرحله پیگیری) در دو گروه، مورد استفاده و تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها : افراد مبتلا به سرطان با میانگین سنی 42 2 سال در این ارزیابی شرکت کردند. نتایج این پژوهش نشان داد که فرضیه پژوهش مبنی بر تاثیر امید درمانی بر بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان مورد تایید قرار گرفته است و شرکت کنندگان گروه آزمایش نسبت به شرکت کنندگان گروه کنترل، در پس آزمون بطور معنی داری کیفیت زندگی بهتری داشتند و اثرات درمان نیز پس از یک ماه از پایان مداخله هنوز برقرار بوده است.P<0/05نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از تاثیر امیددرمانی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان می باشد. با توجه به نتایج این تحقیق؛ استفاده از رویکرد تیمی، لزوم همکاری متخصصان انکولوژی و روانشناسان و توجه به مداخلات روانشناختی علاوه بر درمانهای جسمی به منظور ارتقای کیفیت زندگی بیماران مبتلا یه سرطان پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

سرطان ، کیفیت زندگی ، امید درمانی