بررسی اثر خشکسالی برروند تغییرات آبدهی قنوات(مطالعه موردی دشت بهاباد یزد)

امروزه خشکسالی به عنوان یک پدیده طبیعی مخرب مطرح است که سالانه قسمتهای مختلفی را از یک اکوسیستم تحت تاثیر قرار می دهد. خشکسالی تقریبا در تمام نواحی اقلیمی رخ می دهد ولی ویژگیهای آن از ناحیه ای به ناحیه دیگر متفاوت است. یکی از روشهای مطالعه این پدیده استفاده از شاخصRDI) و (SPI) می باشد. با توجه به ارزش بالای منابع آب زیر زمینی در مناطق خشک مانند استان یزد، در این مطالعه سعی شده اثر خشکسالی در یک دوره 20ساله بر روی میزان دبی قناتهای دشت بهاباد یزد ومیزان افت آن در این دوره نشان داده شود. ناحیه مورد مطالعه تحت عنوان زیر حوضه بهاباد از نظر جغرافیایی در منتهی الیه شرق استان یزد قرار گرفته وبین طولهای 42 55 و 17 56 و عرضهای 32 31 و 13 32 واقع شده است. در این تحقیق با استفاده از داده های بیست ساله بارش ،شاخص SPI) وبا استفاده داده های بیست ساله بارش و دما و میزان تبخیروتعرق شاخصRDI) محاسبه شده است. سپس با استفاده از دبی های سالانه پنج قنات به عنوان نمونه، میزان آبدهی هر یک محاسبه گردید. نتایج نشان می دهد که شاخصهای (RDI) و (SPI) به عنوان شاخصهای اقلیمی و آبدهی سالانه قنوات به عنوان شاخص خشکسالی هیدرولوژیکی بر هم منطبق نیست و شاخص هیدرولوژیکی نسبت به شاخص اقلیمی تاخیر زمانی دارد. . در نهایت می توان نتیجه گرفت که خشکسالی هیدرولوژیکی حتی می تواند در سالهایی رخ دهد که خشکسالی اقلیمی وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، قنات ، بهاباد .RDI ، SPI