بررسی رابطه بین ادراک و عمل از دیدگاه رئالیسم

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ادراک و عمل از دیدگاه رئالیسم بود. این پژوهش از نوع تحلیلی بود و بوسیله فیش برداری از متون، به روش کتابخانه ای انجام شده است. با بررسی متون نتایج بیانگر اینست که علم و عمل لازم و ملزوم یکدیگرند و هریک سبب رشد دیگری و تحقق مرتبه کامل تری از ان برای انسان می شود. البته، در مقام ارزش گذاری، علم، برتر از عمل است، زیرا هم در مرحله ابتدایی، علم سبب عمل است، به گونه ای که در نبود نظر، عمل معنایی ندارد و هم در مراتب بالاتر، معرفت غایت عمل است و عمل مقدمه و مقوم نظر است که موجب رفع موانع و حجاب های درونی و بیرونی می شود، یعنی زمینه ای فراهم می کند تا وجود ملکوتی انسان نمایان و به علمی که از آن تعبیر به معرفت ربوبی می شود، منجر شود. به عقیده ارسطو تعلیم و تربیت باید به مثابه وسیله ای برای کمک به انسان ها در جستجویشان برای سعادت باشد که خود به معنی نیل به فضیلت است. تعلیم و تربیت لیبرال یا آزادی بخش انسان ها را یاری می دهد تا قوه عاقله خویش را به کمال رسانند. با نیل عقل آدمی به کمال، کل وجود او کمال حاصل می کند. وقتی که تعلیم و تربیت در جهت کمال به کاوش عقلانی سوق داده شود، کیفیت رهایی بخشی به خودمی گیرد، به این معنی که انسان ها را یاری می دهند تا از راه اندیشه وعمل، آینده خودرا تعریف کنند.

کلیدواژه ها:

ادراک ، عمل ، دیدگاه رئالیسم ، ارسطو