خوانش عناصر معماری آرامگاه حافظیه بر اساس علم اعداد

یکی از زبانهای تمثیلی و رمزآمیز موردتوجه اندیشمندان و حکیمان ایرانی اسلامی، به کارگیری اعداد و هندسه هایی رمزآمیز در هنر و معماری ایرانی اسلامی است که به وسیله آن مفاهیمی از عالم معنا به عالم تجسد یافته معماری متصل میگردد. در این تحقیق با روشی توصیفی تحلیلی، ضمن مطالعه پیشینه چگونگی کاربرد و تحلیل رموز علم اعداد در حوزه معماری، به بررسی مفاهیم به دست آمده در یک نمونه موردی پرداخته میشود. با توجه به تناسب فضای عارفانه آرامگاه حافظیه و مفاهیم رمزآمیز موردبحث، برخی از عناصر معمارانه این مجموعه مورد تطبیق و تحلیل قرارگرفته است. بر اساس مشاهدات و تحلیلهای صورت گرفته در میان عناصر مجموعه، رمز پردازی های اعدادی از قبیل یک، دو، سه، چهار، پنج، هشت، نه وبیست وهشت قابل اشاره میباشد که میان آنان، عدد هشت از جایگاهی ویژه برخوردار است. شایانذکر است در میان رمزپردازی های عددی به دست آمده، برخی مفاهیم تداعی کننده سیر و سلوک عارفانه با نگرش روحانی و عرفانی حافظ تطابق بیشتری یافته و متجلی کننده سیر عالم ماده به عالم معنا میباشند.

کلیدواژه ها:

علم اعداد ، رمز پردازی عددی ، حافظیه ، حافظ ، گدار