ارزیابی سیستم های آبیاری بارانی کلاسیک ثابت با آبپاش متحرک در اراضی بهره برداران خرده مالکی (مطالعه موردی: شهرستان مشگین شهر)

مدیریت و استفاده بهینه از سیستم های آبیاری تحت فشار نیازمند ارزیابی دقیق آنها می باشد. هدف از پژوهش حاضر ارزیابی سیستم آبیاری بارانی کلاسیک ثابت با آبپاش متحرک در اراضی بهره برداران خرده مالکی شهرستان مشگین شهر می باشد. بدین منظور در سه مزرعه انتخابی در منطقه مذکور، 24 آزمایش به ازای محدوده های مختلف سرعت باد انجام گرفت. بر اساس اندازه گیری های میدانی، مقادیر PELQ در محدوده 37/78-76/77 درصد، مقادیر راندمان کاربرد AE در محدوده 57/62-86/50 درصد و مقادیر تلفات تبخیر و بادبردگی Es در محدوده 9/20-42/38 درصد به دست آمد. با این وجود، برای AELQ مقادیر پایین و در مواردی منفی مشاهده شد و ضمنا برای تلفات نفوذ عمقی در بسیاری از موارد، مقادیر بالایی دیده شد. طبق بررسی های به عمل آمده در بهره برداری از سیستم های آبیاری در مزارع مورد مطالعه، دور آبیاری رعایت نمی شود و این موضوع موجب تشدید تلفات نفوذ عمقی و کاهش شدید مقدار AELQ می شود.

کلیدواژه ها:

آبیاری بارانی کلاسیک ثابت با آبپاش متحرک ، AELQ ، PELQ و تلفات نفوذ عمقی