تاثیرگذاری بیشتر میکرو اینفلوئنسرها بر ناخودآگاه جمعی نسبت به ماکروسلبریتی ها در سپهر رسانه های نوین ۲۰۲۴

6 دی 1402 - خواندن 3 دقیقه - 190 بازدید

اینفلوئنسرها یا تاثیرگذاران رسانه های اجتماعی شکلی از سلبریتی های خرد هستند که زندگی روزمره خود را از چیزهای پیش پا افتاده تا سکانس های هیجان انگیز موقعیت های انحصاری در حوزه کاری خود مستند می کنند و بدین ­ترتیب افکار عمومی را از طریق کالیبراسیون ناخودآگاه جمعی در رسانه های اجتماعی شکل می دهند (جوشی، مارک لیم، جگانی و کومار، 2023: 42). اخیرا، اینفلوئنسرها از طریق برندسازی شخصی، روابطی را با پیروان خود در رسانه های اجتماعی ایجاد و حفظ می کنند و همچنین توانایی اطلاع رسانی، سرگرم سازی و تاثیرگذاری بر نگرش های پیروان خود را دارند. تاثیرگذاران رسانه­ های اجتماعی اساسا افرادی هستند که از طریق پست هایی که شخصیت و سبک زندگی آن­ها را تبلیغ و ترویج می کند، می توانند بر نحوه رفتار پیروانشان (مانند نگرش ها، برداشت ها، ترجیحات، انتخاب ها، تصمیم ها)، تاثیر مثبت یا منفی بگذارند (دانش و داتلر،[2]2019: 101). اینفلوئنسرها به ­ویژه در گفتمان سیاسی از طریق تعامل با موضوعات اهمیت یافته و ممکن است مشروعیت خود را صرفا یا تا حد زیادی از طریق عملیات روانی آنلاین به ­دست آورند، یا دارای یک حوزه تخصصی آفلاین مانند سرگرمی، ژورنالیسم و غیره باشند (سینگ،[3]2020).

با گسترش شبکه های اجتماعی، اخبار دیگر به­ طور انحصاری در اختیار روزنامه نگاران و رسانه های جریان اصلی قرار ندارد و می­ توان گفت که زیست بوم جدید رسانه ­ای شکل گرفته است. در واقع نحوه دسترسی به آخرین اخبار توسط مخاطبان و دنبال­ کنندگان نیز تغییر کرده است. زیست ­بوم جدید رسانه ­ای ساختار خطی تولید محتوا در رسانه را دستخوش تغییر کرده است. حال با یک ساختار شبکه ­ای روبه ­رو هستیم که امکان ارتباط­ات بیشتری را فراهم کرده و از طریق این امکان افراد بسیاری می­ توانند مستقیم به منابع خبری دست یابند. در این زیست بوم، شهروندان در فرایند تولید خبر حضوری فعال و موثر دارند؛ با توجه به تکثر منابع خبری، مخاطبان ترجیح می­ دهند نیاز خبری خود را از طریق اینترنت و شبکه­ های اجتماعی تامین نمایند (زو و همکاران،[4]2020: 9).

پلتفرم های دیجیتالی توانسته اند ارتباطات و روابط اجتماعی را به محیط آنلاین منتقل و در عین ­حال آن­ ها را به اتصالات فناوری تبدیل کنند. به این­ ترتیب، کاربران با برقراری ارتباط با یکدیگر، جوامع بالقوه و مستعد گسترده ­ای را ایجاد می­ کنند (کازرو- ریپولس،[5]2021: 29). این تعاملات به شکلی در هم تنیده، شبکه را شکل داده و تاثیر مستقیمی بر گفتگوها و گفتمان سیاسی جاری در رسانه­ های دیجیتال دارد. در رتوریک خاصی که توسط یک سیستم رسانه ای ترکیبی مشخص شده است، این گفتمان های دیجیتال در رسانه های مرسوم، قادر به شکل دهی محتوای خود بوده و همچنین در گفتمان های عمومی خارج از اینترنت، شیوع فزاینده ای دارند. این تعاملات، فرصت هایی را برای ایجاد ساز و کار عمومی و تاثیرگذاری بر فرآیندهای چارچوب بندی و ساخت معانی مشترک که از نظر اجتماعی با رویدادهای سیاسی مرتبط هستند، مهیا می سازند (پرز کوریل و گارسیا گوردیلو،[6]2020: 1134).


[1]. Abidin

[2]. Dhanesh & Duthler

[3]. Singh

[4]. Zhu& et al

[5]. Casero-Ripollés

[6]. Pérez-Curiel & García-Gordillo


#اینفلوئنسر #اینفلوئنسر_مارکتینگ #ماکرو_سلبریتی #میکرو_اینفلوئنسر #افکار_عمومی 

#ناخودآگاه_جمعی #گفتمان_دیجیتال #رتوریک_رسانه دانشگاه تهران هومن قاپچی 

مدیریت رسانهدکتر هومن قاپچیدانشکده مدیریت دانشگاه تهرانناخودآگاه جمعیتاب‌آوری شناختیهومن قاپچیدانشگاه تهران