تنوع خفتگی و جوانه زنی بذر اکوتیپ های سس زراعی (Cuscuta campestris Y.) و قدرت تهاجمی اکوتیپ ها در چغندرقند
محل انتشار: دوفصلنامه چغندرقند، دوره: 32، شماره: 2
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 345
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JRSB-32-2_006
تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1398
چکیده مقاله:
بررسی خصوصیات بیولوژیکی سس زراعی بعنوان مهمترین علفهرز انگلی چغندرقند از اهمیت خاصی برخوردار است. بهمنظور بررسی وضعیت جوانهزنی و خفتگی بذر، بذور10 اکوتیپ سس زراعی از مزارع چغندرقند آلوده در اردبیل، آذربایجان غربی، قزوین، خراسان و البرز در سال 1392 جمعآوری و درصد و سرعت جوانهزنی آنها اندازهگیری شد. تاثیر مدت نگهداری بذر در انبار و همچنین تیمار بذر با اسیدسولفوریکغلیظ (98٪) بر وضعیت خواب و خصوصیات جوانه زنی بذر اکوتیپها، در محیط ژرمیناتور و قدرت آلودهکنندگی اکوتیپها بر روی چغندرقند در محیط گلخانه بررسی شد. آزمایشات انجام شده در آزمایشگاه (با چهار تکرار) و در محیط گلخانه (با سه تکرار) در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. بین اکوتیپها در همه صفات مورد بررسی اختلاف معنیدار (P≤0.01) وجود داشت. حداقل و حداکثر درصد جوانهزنی قبل از تیمار بذر با اسید به ترتیب 3 و 29 درصد و بعد از تیمار با اسید، بهترتیب 13 و 87 درصد بود. بیشترین تاثیر تیمار با اسید بر شکست خواب بذر، در اکوتیپ پارسآباد مغان مشاهده شد. اکوتیپ جمعآوری شده از جهانآباد قزوین، به تیمار با اسید عکسالعمل منفی نشان داد و درصد جوانهزنی آن کاهش یافت. نگهداری بذر به مدت یکسال تاثیرمعنی داری بر شکست خواب نداشت. اختلاف طول گیاهچه، وزن تر و خشک هزار ژرم (هزار گیاهچه) اکوتیپها در سطح یک درصد معنیدار شد. کمترین طول گیاهچه و وزن خشک هزار ژرم بهترتیب با 3/2 سانتیمتر و 0/09گرم مربوط به اکوتیپ جهانآباد قزوین بود. قدرت آلودهکنندگی اکوتیپها نیز با همدیگر متفاوت و اختلافات با احتمال 99درصد معنیدار بود. اکوتیپهای تهیه شده از ارومیه و مشکین دشت البرز بهترتیب بیشترین و کمترین قدرت آلوده کنندگی چغندرقند را داشتند. با توجه به اینکه رفتارهای بیولوژیکی اکوتیپهای سس از الگوی ثابتی پیروی نکرد، لذا شناخت خصوصیات بیولوژیکی آنها می تواند در پیشرفت برنامههای مدیریتی کنترل این علفهرز موثر باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ولی اله یوسف آبادی
عضو هئیت علمی موسسه تحقیقات چغندرقند
محمدتقی آل ابراهیم
استاد دانشگاه
احمد توبه
استاد دانشگاه
اسکندر زند
معاون وزیر و رئیس سازمان تحقیقات کشاورزی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :