اثربخشی روان درمانگری مثبتگرای مبتنی بر کیفیت زندگی بر تاب آوری و امید مبتلایان به بیماری قلبی عروق کرونر

هدف پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی روان درمانگری مثبتگرای مبتنی بر کیفیت زندگی بر تاب آوری و امید مبتلایان به بیماری قلبی عروق کرونر بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش کلیه بیماران مبتلا به بیماری قلبی عروق کرونرمراجعه کننده به بیمارستان حشمت رشت در سال 1397 و نمونه گیری به روش دسترس با جایگزینی تصادفی در گروه آزمایش و کنترل بود. یافته ها بیانگر تفاوت معنادار تاب آوری و امید در گروه آزمایش بود .(P > 0/05)

کلیدواژه ها:

روان درمانگری مثبت گرای مبتنی بر کیفیت زندگی ، تاب آوری ، امید ، بیماری قلبی عروق کرونر