پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانش آموزان بر اساس حمایت معلم با میانجی گری مشارکت رفتاری

هدف این پژوهش، پیش بینی فرسودگی تحصیلی دانش آموزان بر اساس حمایت معلم با میانجی گری مشارکت رفتاری دانش آموزان متوسطه دوره اول شهرستان میامی در سال تحصیلی 98-1397 بود. پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و با توجه به نحوه گردآوری داده ها از نوع تحقیقات توصیفی-همبستگی محسوب می شود. جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان متوسطه دوره اول شهرستان میامی ( 641 نفر) در سال تحصیلی 98-1397 می باشد. شرکت کنندگان 240 نفر از دانش آموزان ( 130 نفر دانش آموز دختر، 110 نفر دانش آموز پسر) بودند که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. همه آنها مقیاس های مشارکت رفتاری تحصیلی، حمایت معلم و فرسودگی تحصیلی را تکمیل کردند. داده ها توسط نرم افزارهای SPSS و Lisrel و با روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و مدل تحلیل مسیر تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که حمایت معلم و مشارکت رفتاری اثر مستقیم، منفی و معناداری بر فرسودگی تحصیلی دارند. همچنین حمایت معلم با میانجی گری مشارکت رفتاری اثر غیرمستقیم، منفی و معناداری بر فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دارد. بنابراین می توان گفت هرچند فشارهای موجود در مدرسه و محیط زندگی باعث ایجاد فرسودگی تحصیلی در دانش آموزان می شود ولی عواملی مانند حمایت معلم و مشارکت رفتاری تا حد زیادی می توانند فرسودگی تحصیلی را تحت تاثیر قرار دهند.

کلیدواژه ها:

حمایت معلم ، مشارکت رفتاری ، فرسودگی تحصیلی دانش آموزان