رابطه ی توانایی حل مسئله اجتماعی با حافظه کاذب در نوجوانان بزهکار و عادی

هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه توانایی حل مسئله اجتماعی با حافظه کاذب در نوجوانان بزهکار و سالم بود. این مطالعه از نوع تحقیقات همبستگی بود. نمونه مورد مطالعه این پژوهش را تعداد 53 نفر از نوجوان بزهکار مقیم کانون اصلاح و تربیت شهر تهران و 48 نوجوان غیر بزهکار شاغل به تحصیل در دبیرستآن های شهر تهران که با استفاده از روش تصادفی انتخاب شدند، تشکیل داد. از فرم کوتاه پرسشنامه مهارت های حل مسئله اجتماعی و ابزار بررسی حافظه کاذب (الگوی DMR) جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر روش های آمار توصیفی از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون ساده در نرم افزار آماری SPSS  استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که در نوجوانان بزهکار، جهت گیری مثبت حل مسئله و سبک منطقی حل مسئله با حافظه کاذب همبستگی مثبت و معناداری دارد. در نوجوانان سالم، جهت گیری منفی حل مسئله و سبک تکانشی-بی دقتی حل مسئله با حافظه کاذب همبستگی منفی و معناداری دارد. همچنین یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد که حافظه کاذب، ابعاد سازگارانه حل مسئله را به صورت مثبت (352/0=β) و ابعاد ناسازگارانه حل مسئله را به صورت منفی (368/0-=β) پیش بینی می کند.  

کلیدواژه ها:

توانایی حل مسئله اجتماعی ، حافظه ی کاذب ، نوجوانان بزهکار