پیش بینی کیفیت زندگی سالمندان بر اساس خودکارآمدی حافظه و ذهن آگاهی

در دهه های اخیر کیفیت زندگی به عنوان بخشی از سلامتی شناخته می شود، به همین علت توجه و تمرکز بر افزایش کیفیت زندگی سالمندان امری لازم و ضروری به حساب می آید که می توان از طریق افزایش خودکارآمدی حافظه و ذهن آگاهی به این هدف نزدیک شد. در این راستا هدف این پژوهش، پیش بینی کیفیت زندگی بر اساس خودکارآمدی حافظه و ذهن آگاهی در سالمندان شهر رشت بود. پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه سالمندان خانم و آقا شهر رشت در سال 1397 می باشد که از این بین 200 سالمند به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (2004)، مقیاس خودکارآمدی حافظه بری و همکاران (9191) و مقیاس ذهن آگاهی فرایبورگ (6002) استفاده شد. سپس داده ها با نرم افزار SPSS-24 واکاوی شدند. داده های پژوهش با روشهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که خودکارآمدی حافظه و ذهن آگاهی با کیفیت زندگی رابطه معناداری دارند .(P> 0/01) ضرایب بتای متغیرهای پیش بین نشان داد که خودکارآمدی حافظه و ذهن آگاهی قابلیت پیش بینی معنادار کیفیت زندگی را دارند P> 0/01 همچنین نتایج بدست آمده نشان داد که خودکارآمدی حافظه و ذهن آگاهی به مقدار قابل توجهی از واریانس کیفیت زندگی را پیش بینی می کنند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که هر چقدر میزان خودکارآمدی حافظه و ذهن آگاهی افزایش پیدا کند، به مقدار قابل توجهی کیفیت در سالمندان افزایش پیدا می کند

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی حافظه ، ذهن آگاهی ، سالمندان ، کیفیت زندگی