نقش سبکهای فرزندپروری و دلبستگی در پیش بینی انگیزه پیشرفت تحصیلی

انگیزه پیشرفت تحصیلی موضوعی است که به خصوص در حال حاضر مورد توجه تمامی کشورهای جهان قرار گرفته است و هر ساله مقدار زیادی از بودجه دولت ها صرف تحصیل کودکان و نوجوانان میشود. در این راستا، هدف این پژوهش، پیش بینی انگیزه پیشرفت تحصیلی بر اساس سبکهای فرزند پروری و دلبستگی در دانش آموزان دوره متوسطه اول بود. پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همب ستگی ا ست. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر و پ سر دوره متو سطه اول شهر ر شت در سال تح صیلی 1397-1398 می باشد که از این بین 260 دانش آموز به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های پیشرفت تحصیلی، سبک های فرزند پروری و دلبستگی استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-24 واکاوی شدند. داده های پژوهش با روش های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که سبکهای فرزند پروری و دلب ستگی با انگیزه پی شرفت تح صیلی رابطه معناداری دارند .(P> 0/01) ضرایب بتای متغیرهای پیش بین نشان داد که سبک های فرزند پروری و دلبستگی قابلیت پیش بینی معنادار انگیزه پیشرفت تحصیلی را دارند .(P> 0/05) همچنین نتایج بدست آمده نشان داد که سبکهای فرزند پروری و دلبستگی به مقدار قابل توجهی از واریانس انگیزه پیشرفت تح صیلی را پیش بینی می کنند. نتایج پژوهش حاکی از آن ا ست که هر چقدر میزان سبک های فرزند پروری مقتدرانه و دلبستگی ایمن افزایش پیدا کند، به مقدار قابل توجهی انگیزه پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان افزایش پیدا میکند.

کلیدواژه ها:

انگیزه پیشرفت تحصیلی ، سبک های فرزند پروری ، سبک های دلبستگی