نقش احساس تنهایی و تحمل ناکامی در پیش بینی بهزیستی روانشناختی سالمندان

اغلب سالمندان تمایل دارند که سالهای آخر عمر خود را در خانه خود سپری نمایند، ولی شرایط زندگی امروزه، آنان را به سمت زندگی در خانه های سالمندان سوق می دهد. این در حالی است که اغلب مطالعات بر حساس بودن، احساس تنهایی و کیفیت پایین زندگی در خانه های سالمندان در مقایسه با کیفیت زندگی و سلامت روانشناختی در سالمندان مقیم جامعه حکایت دارد. لذا هدف پژوهش حاضر پیش بینی بهزیستی روانشناختی بر اساس احساس تنهایی و تحمل ناکامی در سالمندان شهر رشت است. پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعهی آماری این پژوهش کلیه سالمندان شهر رشت در سال 1397 می باشد که از این بین 300 سالمند به صورت در د سترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از فرم کوتاه مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف (1989)، مقیاس احساس تنهایی (1386) و مقیاس تحمل ناکامی (2005) استفاده شده است سپس دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS-24 واکاوی شدند. دادههای پژوهش با روشهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که احساس تنهایی و تحمل ناکامی با بهزیستی روانشناختی رابطه معناداری دارند .(P> 0/01) ضرایب بتای متغیرهای پیش بین نشان داد که احساس تنهایی و تحمل ناکامی قابلیت پیش بینی معنادار متغیر ملاک یعنی، بهزی ستی روان شناختی را دارند P> 0/05 همچنین نتایج بد ست آمده ن شان داد که اح ساس تنهایی و تحمل ناکامی به مقدار قابل توجهی از واریانس بهزیستی روانشناختی را پیش بینی می کنند. نتایج پژوهش حاکی از آن است که هر چقدر میزان احساس تنهایی کاهش و تحمل ناکامی افزایش پیدا کند، به مقدار قابل توجهی بهزیستی روانشناختی در سالمندان افزایش پیدا می کند.

کلیدواژه ها:

احساس تنهایی ، بهزیستی روانشناختی ، تحمل ناکامی ، سالمندان